Skip to main content

Tek sirtari me çelës!


Mirëmëngjes, si je? Më ka marrë malli për ty…
Mos m’i quaj të gjitha ato që t’i kam thënë, të kam gënjyer. Mos m’a beso edhe të fundit fjalë, e kam nxjerrë prej dëshpërimit . Mos ik, unë të dua mbrapsht! Dua të të shoh, më kënaq prania jote, si nuk kam forcë të bëj të njëjtën gjë si  ti?!

Kthehu, do të kujdesem për ty ndryshe… Të premtoj, ti e di që nuk t’i them kurrë këto! Ngaqë unë nuk di si falet,po t’a kërkoj ty! Ti e bën përherë… sa i mirë je!
Jam ndrequr, besomë, nuk bëj më si dikur,  nuk do të të dua aq fort, do të të dua më pak, do të heq dorë nga përkujdesja e tepërt, do të shkruaj më rrallë, nuk do të të telefonoj, nuk do të t’i kujtoj përvjetoret, as nuk do të lodh duke të kërkuar të qëndrosh me mua…

Më fal që të kam dhënë nga vetja ato që ti nuk i mban, të kam ngarkuar tepër, që të kam pritur kur ti nuk ishe, të kam vënë në sikletin që ti nuk e përballon, më fal që e kam fshehur dhimbjen time me një buzëqeshje  përballë fytyrës tëndë, më fal se ti nuk je dot i lumtur si unë…
Tani nuk do më shohësh më si atëherë, jam ndrequr, po marr mbrapsht të gjitha që t’i dhashë, dua t’i jap formë dhe njëherë shpirtit sic ishte dikur, pak nga pak po marr edhe ato që ishin tuat, me kohën u mësova të përvetësoj dhe gjëra që nuk më përkasin, sidomos ato që m’i mbaje fshehur!
Të dua mbrapsht, vërtet e kam, të të tregoj se unë di të jem si ty, madje të të ftoj të përballemi, unë si ti e ti si vetja, këndshëm ë?!
Më fal se nuk e prisje… po kush të ka thënë që surprizat duhet të jenë gjithmonë të bukura, unë nuk i kam njohur për të tilla, e kështu dua të t’i ofroj, nuk është bukur të gjesh dikë po aq të poshtër sa vetja, dikush duhet të fundoset xhanëm…
Nuk është bukur të të bëjnë të ndihesh tepër!
Tepër të ka dëmtuar ty, por në fakt unë jam mësuar me shumë!




E megjithatë kësaj rradhe të dua mbrapsht sepse ti më ke peng gjithë të miat rreshta, gjithë të dielat, shumë puthje borxh, shumë netë pa gjumë, sa e sa gërma që i ke ngrenë pa të keq prej meje, disa ditëlindje, shumë kilometra.
Të dua mbrapsht sepse dua të mbledh cdo gjë që është e imja, cdo gjë që duhet të bëhet e imja, cdo gjë që nuk të kam marrë…
Në krahun tim të djathtë kam një komedinë … aty do të mbyll arsyen se pse të kam dashur ashtu sic ishe dhe mos-përpjekjen time për të të ndryshuar, faktin që kam qëndruar me ty në kohën tënde më të keqe, që jam kujdesur për ty më shume se c’duhet e se të bëra një njeri më të mirë për dikë tjetër!


Në sirtarin tim të parë më celës, aty do t’i mbyll!

Desantila

Comments

  1. Bravo,shkrim shume I bukur 😊

    ReplyDelete
  2. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.