Me gotën tënde, më zgjat dorën dhe mbush pak edhe timen. E pive? Kaq shpejt? Unë druhem të të them se e pi pa vetëdije... Kam ende në trup një drithërimë sikur po të takoj për herë të parë, kam ende të pambaruar shumë emocion për ty. Më janë tkurrur fjalët dhe në fytyrë më lexohet vetëm një buzëqeshje, është ajo e rikthimit. Sa dua ta zhbëj këtë moment, ta mbledh grusht si një copëz letër e të mos ekzistojë ky cast i ngurtë, të të hidhem në qafë për një përqafim sic bëja dikur... Unë kam qënë këtu para së gjithash, kushedi sa të tjera pas meje janë ulur në prehërin e zemrës tënde, sa përqafime e fjalë janë derdhur, sa premtime kanë mbetur ndër dhëmbë, sa të tjera u deshën që të vija prap unë? Se di a më kanë mbetur më fjalë pa thënë për ty, por e di që kam shumë për të treguar... Me gotën në duar rrotulloj edhe njëherë botën e kthehem me këmbët në tokë, më vjen të të pyes vetvetiu nëse të mungoj, të gjej mes gërmash ndonjë shenjë të lënë peng a ndonjë fytyrë që kërkon të