Shumë herë ndodh që të humbem në shikimin që sdi se ku shkon me mendjen të bërë si kopësht lulesh... ndodh që të rikthehem po prap e trullosur dhe sërish në mendje të gjej ty, dhe është pikerisht ky mendim që m’i zgjon gjithë qelizat e fjetura! ...është bukur kur je në paqe me veten, duket sikur gjithcka vihet në funksion të mirëqënies tënde, sikur edhe ajo melodia që vjen për së largu, luhet për ty. Sa shtrenjtë e sa lirë kushton lumturia? Do të tingëlloj arrogante po të të them se kushton shumë? Kushton... kushton shumë! Më bëso, më kushton mëngjesin, ditën, diellin, frymën dhe pa droje e shpenzoj si një njeri që jetës i përqafohem krahëhapur për cdo emocion sepse cdo ditë do të lindte po prap njësoj e në cdo mbrëmje po prap mbi të njëjtën ndjesi do të shpenzoja gjithë cfarë kam, minutin, orën, frymën e shpirtin. Lumturia kushton shtrenjtë sepse koha ime formësohet me gjithcka merr jetë prej momentit që hap sytë. Padashje kam rendur të jetoj ditët duke neglizh