Skip to main content

Sa më kishe munguar para se të të njihja...


Betohem mbi 1000 vite se në një jetë tjetër jemi takuar. Ti je mishërim i zbrazëtirave të mia. Je i sigurtë që nuk jemi njohur më përpara? Ti je kaq i afërt sa më ngjan se dje u ktheve nga një udhëtim dhe u ritakuam pas tre ditësh po aty ku e kishim lënë…
Ti më rikthen në një moment gjithë të qeshurat e të shtunës, kur kujtimet e natës së parë që të kam takuar janë fshirë sepse thellë ndjeja se përherë ke qënë me mua… Sa e cuditshme! Zëri yt kur qesh është adrenalina ime! Se di a të kam dashur më përpara, se kam bindjen që do jem cmëndur pas teje… Po pse u njohëm tani?! Pse erdhe kaq vonë?!

Kisha kohë pa u ndjerë kështu, sikur kam kërkuar mjaftueshëm e tani ndjej se më e mira ndaloi në këmbët e mia pa gjurmuar unë, sikur kam bërë mjaftueshëm gabime e tani do të pres një shirit ëndrrash të dashura, sikur kam jetuar keq pa ty e tani më pret një rruge e  re, sikur cdo gjë merr kuptim me ty…  Prandaj gjithnjë besoja se kjo nuk ishte më e mira e mundshme për gjithcka bëja. Më duket se i jam dorëzuar kohës në përqafimin tënd.
Domethënë ti di ekzaktësisht se si shkruaj unë, cfarë më pëlqen, numrin tim të fatit, gjërat që nuk pëlqej tek ty, mënyrën si ti flet, si hesht, si trishtohesh e si ngjaj unë kur përballë të kam ty! Sa e cuditshme! Sapo jemi njohur dreqin, pse ndjej sikur kam një jetë me ty. Dhe njëherë tjetër ti më thua se do të shihemi nesër dhe fytyra ime merr hije tjetër. Sa më kishe munguar para se të të njihja... 



Tani e kuptoj se në jetën tjetër të kam dashur e se në cdo të sotme e të nesëme do ta gjej rrugën për tek ti. Por, të lutem, mos ik, unë nuk dua të të kërkoj nëpër fytyra të tjera, dua tënden, nuk dua të trishtohem për dikë tjetër, nuk dua të dua dikë tjetër përvec teje, dhe nuk dua të më dojë asnjë po të mos jesh ti ai! Ndoshta nuk ka momente të duhura, por ka njerëz të tillë! Nuk ka arsye, por ka një shpjegim.

Tani e kuptoj se mund të kemi jetuar qindra jetë para kësaj...

Që të gabonim të ndarë e të riktheheshim tek njëri tjetri. Që të njihnim zgjënjimin, dhe mënyrën se si shërohet një zemër, të mësonim se si është të jetosh larg dhe kur te ritakoheshim në këtë jetë, në një shikim të pyesnim: jemi njohur më përpara?!

Sepse ti je gjithë gjërat që kam dashur në jetë...

Comments

  1. Rrjedhshmeria e kètyre fjaleve èshtè si vala e njè melodie kaq tè kèndeshme, qè mè shoqèron pèrgjate tè gjitha jetève qè kam kaluar me tè. Faleminderit pèr forcèn dhe magjinè qe ke patur pèr tè pèrshkruar njè ndjesi kaq hyjnore. Jam e dashuruar tamam si ti kètu.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Me kishin munguar edhe keto fjale qe mi shkrove ti....

      Delete
  2. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.