Më shih njëherë ndryshe, ndoshta
nuk jam si atëherë, ndoshta jam bërë më keq a ndoshta jam përmirësuar, por ti
merr më të mirën time, nëse mundesh, më shih njëherë ndryshe. Ndoshta nuk jam më
aq e bukur a ndoshta do të isha më e bukur se atëherë nëse ti do të të doje të
shihje nga unë më të mirën time. Ndoshta të bëj për të qeshur a ndoshta nuk jam
aspak e këndshme, po ti lejoje veten të më duash, unë jam ende këtu.
Unë mund të mos jem drita e ditëve
të tua, por nuk do të të lija asnjëherë në errësirë, mund të mos jem as
dashuria e cmendur që ta bën zemrën të shkundet por do të të dua ty duke të të
pranuar me gjithë cmenduritë që ti do zemra, sepse zgjedh të të dua ty të lirë.
Mund të jetosh në ishullin tënd e të izolohem me ty nëse ti do të ishe i lumtur
sepse unë zgjedh të të dua përtej të gjithave.
Zgjedh të të dua në mëngjes, kur
ti nuk je i kujdesshëm, kur ulesh i vecuar, kur zgjedh vetminë, kur reflekton,
kur nuk do të më kesh pranë sepse lejoj veten të di që pas shkujdesjes tënde është
një njeri i drejtë, kur pas vetmisë është një njeri që ka nevojë për një përqafim,
kur nuk jam aty, do të duash të të jem
pranë pikërisht sepse të lejova të ishe ti.
Lejoje veten të më duash!
Ndoshta nuk kam fuqinë ta ndryshoj
të shkuarën po në dreq të gjitha, jam e lumtur ta ndërtoj një histori të bukur,
ndoshta kam gabuar por jam në përmirësim dhe nuk do hiqja dorë nga ushqimi i përditshëm
i vetes me emocion, sepse dua dhe nëse dua kam fuqinë të jem e lirë.
Lejoje veten të më duash, thyeji
muret dhe mbill lule, largo xhama të thyer dhe vendos bar për të ecur, këmbëzbathur,
rrugëto me mua, nuk jemi të përsosur por do të ishim të lumtur nëse do të ishim
të zhveshur nga gjëmbat që shohim tek njëri tjetri.
Më shih, jam e bukur ndoshta.
Më dëgjo, do të të pëlqejë.
Më lexo, jam e hapur.
Qëndro, lejoje veten të më duash!
Comments
Post a Comment