Skip to main content

Ulu, pije një kafe të shpejtë!

E shkuara dhe e ardhmja u takuan sot tek ne! Cudi se si u përplasën të dyja kohët në shikimin tonë!
Edhe të kisha pritur aq gjatë po kurrsesi se do të vije tani, pikërisht tani që të kam harruar e nuk mbaj mënd ato detaje për të cilat dikur cmëndesha...
Sa cudi në fakt, sot të shoh ftohtë, po prap më cmënd dreqin, je ndjellës ti!
E nuk më zgjon asnjë ndjesi të vjetër, do ishte monotoni e do bija shpejt në këmbët e saj.

Nuk ishte koha e duhur, as ne kurrsesi nuk ishim të duhurit po krijuam një mur të fortë bashkë... Të gjithë gurët binin drejt e në tokë thërrmuar copash pasi na godisnin, se të tillë e ndërtuam ne! Unë rebele, ti kokëfortë! Edhe plumbi mbeti një gëzhojë kur erdhi drejt e mesin e heshtjes time... Sepse isha nisur për  tek ti, ndihesha e pamposhtur! 

E prap njësoj do vija...
Do të vija me hap të qetë, të sigurtë, në një territor ku e di se ku janë fshehur minat nën dhe... Do vija e veshur hollë sepse kam mjaftueshëm mendime që më mbajnë ngrohtë për tek ti...
Do të të jepja atë që kërkon e jo atë që meriton sepse e di që në fund të ditës do ndjeje dëshirën për të marrë prej meje gjithcka refuzoj ta bësh tënden!



Ti dikur vishje ngjyrë tjetër në shpirt, ndaj sot me habi të pashë kur m'u shfaqe drejt e në fytyrë. Të shkon bluja, të rri mirë, në thelb mbetesh një aristokrat i stisur, sikur e do patjetër prej meje këtë titull. Edhe të thashë, do të jap gjithcka kërkon. Mezi prita të më kërkoje në fakt, nuk do përfitoja asnjëherë, gjej mënyrën më të ëmbël për të thënë se mbetem një koketë, por nga këto të ditëve të sotme, klasike, e veshur në rozë, që të merr ditën padashje...

Edhe e dija që do vije një ditë, ndaj të prita këmbë mbi këmbë, si për të thënë se kështu i mbledh unë problemet, kryq, njësoj ashtu sic u puth e shkuara me të ardhmen tani...


Ulu, pije një kafe të shpejtë se nuk kemi kohë, do thurim ëndrra nesër!

Comments

  1. Isha pa fëmijë për më shumë se 13 vjet pasi u martova, dhe presioni nga vjehrra ime pothuajse ma shkatërroi martesën. Të gjithë besonin se nuk mund të mbetesha kurrë shtatzënë, dhe unë dhe burri im ishim vazhdimisht nën stres. Një kolege që dikur ishte ndihmuar nga Dr. Dawn gjatë vështirësive të saj martesore më prezantoi me të.

    Dr. Dawn kreu një ritual shtatzënie për mua, dhe për habinë time më të madhe, brenda 3 javësh mbeta shtatzënë. Burri im dhe familja e tij filluan të më trajtonin si një mbretëreshë - duke më përkëdhelur dhe duke më mbuluar me dashuri. Sot, jemi të bekuar me 3 fëmijë të bukur, të gjitha falë Dr. Dawn.

    Nëse po përballeni me probleme në marrëdhënie ose martesë, ose nëse doni të rivendosni dashurinë, paqen dhe lumturinë në familjen tuaj, ju rekomandoj fuqimisht të kontaktoni Dr. Dawn - ai me siguri do t'ju ndihmojë edhe ju.
    WhatsApp i tij: +2349046229159
    Email dawnacuna314@gmail.com

    ReplyDelete
  2. Luftova me infertilitetin për vite me radhë derisa më në fund hoqa dorë nga shpresa. Por siç thotë shprehja, ka disa miq që nuk i takon dy herë në jetë. Falë një miku shumë të mirë që më prezantoi me Dr. Dawn, gjithçka ndryshoi.

    Pasi më shpjegoi situatën time, Dr. Dawn premtoi të më ndihmonte me një ritual shtatzënie. Sinqerisht, nuk besoja se do të funksiononte sepse isha tashmë 40 vjeç, por vendosa të ndiqja udhëzimet. Për habinë time më të madhe, vetëm tre javë më vonë, mbeta shtatzënë!

    Gëzimi në zemrën time - dhe në zemrat e burrit dhe familjes sime - ishte përtej kontrollit kur u tregova rezultatin pozitiv të shtatzënisë. Më vonë linda në mënyrë të sigurt dhe paqësore, dhe pas një viti e tetë muajsh, mbeta shtatzënë përsëri. Ishte vërtet një mrekulli e pashpjegueshme.

    Që atëherë, ia kam rekomanduar Dr. Dawn shumë grave të tjera, dhe rezultatet e tyre kanë qenë gjithashtu pikërisht ashtu siç pritej. Kjo është arsyeja pse e rekomandoj me gjithë zemër Dr. Dawn për çdo grua që lufton me infertilitet, probleme martesore ose marrëdhënieje, sëmundje ose çdo lloj problemi shpirtëror. Ai me siguri do të ofrojë një zgjidhje të përhershme.

    📞 WhatsApp: +2349046229159
    📧 Email: dawnacuna314@gmail.com

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...

Unë do të vij…

Do të vij kur të jetë koha, do të vij kur koha të jetë gati për ty. Do të vij atëherë kur të gjitha yjësitë të jenë në vendin e duhur dhe dielli të jetë në anën tënde. Do të vij kur ti të mos numërosh rrahjet e zemrës si një kërcënim për minutat që të ikin, por të jesh i ulur në bregun e ndërgjegjës se jeta është e bukur edhe pa njësi matëse. Do të vij kur të jetë paqe se stuhitë i kam njohur dhe i mbaj brenda vetes kur të më duhet të ujis shpirtin e të cel përsëri. Unë do të vij kur ti të mos mbash mëri vetes për atë që nuk ishe dot, do të vij pikërisht për të të mësuar se jeta ndodh edhe kështu, përballë një pasqyre që paturpësisht të tregon atë që ti refuzon të shohësh, veten! Unë do të vij kur zemra mos të të peshojë më zemërim… Unë jam festa më e bukur e vetes, unë do të vij kur ti të jesh gati për një natë të gjatë plot drita e shkëlqim, do të vij kur ora ime të jetë magjike, kur gjithë duartrokitjet të jenë kthyer për një spektakël ku pritja të marrë fund me një këng...

Vetes time të ardhshme!

Ka kohë që jam ulur këtu, në këtë stacion anonim të një kohe që nuk ka emër, në këtë cep të papërcaktuar të botës ku çdo gjë pret, por asgjë nuk nxiton. Jam ulur në një stol të drunjtë, me një çantë të mbushur me ëndrra të pashkruara, me fjalë të pathëna e premtime që vetëm vetes ia kam bërë. Unë jam në pritje. Në pritje të vetes time të ardhshme.   Ti je ajo që nuk kam qenë ende, por që e ndjej që jeton diku, si një qytet i humbur në hartën time personale. Ndoshta je një siluetë që endet mes mjegullës së mëngjeseve, ose je një dritë që fiket e ndizet në horizontin tim mendor. Nuk e di saktësisht kur do të vish, por e di që jam këtu. Dhe kjo është pritja ime. Ora këtu s’ka akrepa, ditët këtu nuk kanë emra. Është një vend ku koha është e sheshtë, e heshtur, gati si një kanavacë e bardhë ku ti duhet të shkruash për mua, me dorën time. Pritja ka marrë trajtën e një profesioni të heshtur. Është një vokacion pa pagesë, një zanat që s’ka mësues, vetëm nxënës. Çdo ditë, pa u ankuar bëj ...