Skip to main content

Ti ke qënë përherë ai!


Më fal nëse qindra herë të kam mohuar, më fal nëse nuk ta kam  thënë, më fal po aq herë sa larg vetes të kam mbajtur, më fal nëse të kam kërkuar në të tjerë, ti ke qënë përherë ai!
Ti je ndjesia më e mirë kur mbyll sytë...

Nuk më duhen fjalët kur kam një të qeshur përballë, nuk dua të më thuash me zë që kujdesesh për mua, më mjafton ky shtrëngimi yt i dorës… Nuk kam nevojë për fjalë, fjalët kanë nevojë për ne! E unë kam hequr dorë prej tyre, i kam braktisur sepse në prehërin e heshtjes, kam një shpirt të lumtur. Është më e fortë se ti, më e dobët se unë, është pa gjurmë, pa hapa, është unike!

Të gjitha gabimet e mia, të shkrira në duar  si copëz akulli në ditë të nxehtë, më kanë mbajtur larg teje, sepse më duhej të isha pranë kur botës të mos i duheshin më fjalë, por t’i duhesha botës e heshtur me ty pranë!  Nuk kam kohë për pak, ndaj kam flakur tutje gjithë planet që shtrëngoja në duar, ti je skica ime e preferuar. Të gjithë gëzimet e vogla mi vesh ti në një!



E kam thyer zemrën, timen vetë, herë me kokën plot e herë plot me fjalë kot! Sepse e kam ditur që një ditë, do ti rendisja dëshirat si lutje cdo qielli që merr ngjyrën e penelit tim! Edhe yjet do të zbrisnin një nga një duarve të mia për ty, aq të deshën dhe ato, ndaj e kam të paqtë heshtjen e fjalëve e nuk ja dua prehjen midis nesh!

Të gjitha ditët janë të ruajtura për një moment kur të mbetemi pa asnjë përgjigje, të ruajtura fort si një shpërthim i fortë emocionesh, kur jeta të lëshon më duar përplasur në tokë, kur rraskapitur dorëzohesh e thua nuk mundem më, kur kokën e ul e pafuqishme për të ndryshuar vetëm një orë të trishtë, e për të gjitha këto, e ruajtur mbetet dita për të dashur!

Jam e armatosur me lule të ngjyrosura fort në të kuqe! Të gjithë i shkruajnë një këngë dikujt, thyhen zemra e shkruhen poezi, vizatohen e gërvishten letra me të zezë, e pikturave u vëmë emra, ty stë prek dot asnjë nga këto, a preket ajri? Pse e imagjinoj në të qielltë përherë?  Sepse në të  kaltë r marrin jetë  edhe të  parat fije të  arta të  diellit, si ty!
Sa e ëmbël është shija e rënies në duar të buta të dëshirave. Më duhet vetëm një ditë si kjo, për t’i thënë vetes se jam më shumë se cfarë mund të bëj, jam e lumtur që je ti, ti përherë ke qënë ai!


Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete
  2. Faleminderit Dr DAWN që më ndihmove të kthej të dashurin tim me magjinë tënde të dashurisë, jam shumë i emocionuar që po jetojmë të lumtur së bashku tani me të vërtetë magjia jote e dashurisë është 100% garanci dhe nuk ka efekte anësore. Shikuesit atje, nëse po kaloni probleme në marrëdhënie, ju këshilloj të kontaktoni Dr DAWN për magjinë e tij të dashurisë. Ju siguroj se magjia e tij e dashurisë mund të rregullojë marrëdhënien e prishur dhe problemin e kotësisë sa hap e mbyll sytë. Këtu është emaili i tij i detajeve: dawnacuna314@gmail.com ose WhatsApp: +2349046229159

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.