Skip to main content

Ti je gabimi im i preferuar!

Mirëmëngjes shpirt!
E di…
Ta lexoj në sy mëndjen, je kaq pa fjalë sa më ngjan se nuk të njoh! Jemi të gabueshëm, e di, por me ty do gaboja gjithmonë… prap, qindra herë e në fund të ditës nuk do ndjeja peshën e ndërgjegjes të më lëkundej para syve!

Më pyetën se c’bëhej me mua dhe unë buzëqesha. Me një shpirt plot pohova se asgjë nuk është në vendin e duhur e copat janë të tretura larg njëra tjetrës, se netët i kaloj edhe pa gjumë e ndoshta jam e dërrmuar kur vjen mëngjesi por në trishtimin e asaj që jepja në fjalë, fytyra qeshej…  Po, qeshej, sepse në mendje askush nuk më ndal të të mbaj ty!

Ti je gabimi im i preferuar!

Le të më thyhet zemra, prap do të zgjidhja ty! Sepse edhe pas vitesh, as unë as ti, nuk do kemi frikë të pranojmë një fjalë: u deshëm ne! Të mos ngremë ceremoni  heshtje e të venitemi në mëndjen e njëri-tjetrit si dy të huaj larguar kokëulur duke rendur pas atyre që nuk do të na njohin kurrë si jemi…
Zemrën nuk ua njohim, as ata nuk na e njohin ne, e për aq kohë sa një mendim më bën ditën të ndryshueshme, dua ta mbaj aty. Nuk m’a dëmton shpirtin, as shpirtin nuk ja marr vetes, por e dua për aq, të jetë e imja dhe e jotja, të jetë e jona përgjithmonë!
Nuk do të të kërkoja të më flisje për gjëra që une dhe ti i dimë, nuk do doja të dëgjoja asgjë që do të trazonte lugën në filxhanin bosh që kërcet vetëm zhurmë. Nëse do të jem gabimi yt, shpresoj të jem i preferuari.



Mua nuk më gëzon ajo që përbën një mëngjes të lumtur, nëse nuk ka shije të hidhur brënda, për mua është një ditë e rëndomtë. Ndaj lërmë ta mbaj gabimin për gjatë, unë e pëlqej po aq sa ti…
Nuk gënjej veten duke mbajtur peshë kujtimesh me vete, nuk ngrihem dot pa e ditur se të tjera më presin sot. Motivi im është ai minut kur ndjej se këmbë e duar po bëj dicka që ndoshta nuk do duhej ta bëja. E për dreq fytyrës m’i vishet e qeshura…

Të dua fort!
Thellë në shpirtin tënd jam ulur e bëj zhurmë, e prej tij nuk dal që syve të tjerëve ti ngjaj se e cmendura të ka pushtuar. Jam aty ku vetëm ti do e gjeje rrugën për ta ardhur. As ti, nuk do të hiqje dorë nga shpirti im, ke lënë vëndin tënd aty…
Ditë të mbarë shpirt. Kjo është pjesa më e bukur. Ti largohesh e unë me fytyrën e lumtur kërkoj kafen e dytë, e me diellin nga pas, ngrohtë i pranoj vetes:
Do të të ripërsërisja gjithmonë, ti je gabimi im i preferuar!


Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...