Skip to main content

Ti je gabimi im i preferuar!

Mirëmëngjes shpirt!
E di…
Ta lexoj në sy mëndjen, je kaq pa fjalë sa më ngjan se nuk të njoh! Jemi të gabueshëm, e di, por me ty do gaboja gjithmonë… prap, qindra herë e në fund të ditës nuk do ndjeja peshën e ndërgjegjes të më lëkundej para syve!

Më pyetën se c’bëhej me mua dhe unë buzëqesha. Me një shpirt plot pohova se asgjë nuk është në vendin e duhur e copat janë të tretura larg njëra tjetrës, se netët i kaloj edhe pa gjumë e ndoshta jam e dërrmuar kur vjen mëngjesi por në trishtimin e asaj që jepja në fjalë, fytyra qeshej…  Po, qeshej, sepse në mendje askush nuk më ndal të të mbaj ty!

Ti je gabimi im i preferuar!

Le të më thyhet zemra, prap do të zgjidhja ty! Sepse edhe pas vitesh, as unë as ti, nuk do kemi frikë të pranojmë një fjalë: u deshëm ne! Të mos ngremë ceremoni  heshtje e të venitemi në mëndjen e njëri-tjetrit si dy të huaj larguar kokëulur duke rendur pas atyre që nuk do të na njohin kurrë si jemi…
Zemrën nuk ua njohim, as ata nuk na e njohin ne, e për aq kohë sa një mendim më bën ditën të ndryshueshme, dua ta mbaj aty. Nuk m’a dëmton shpirtin, as shpirtin nuk ja marr vetes, por e dua për aq, të jetë e imja dhe e jotja, të jetë e jona përgjithmonë!
Nuk do të të kërkoja të më flisje për gjëra që une dhe ti i dimë, nuk do doja të dëgjoja asgjë që do të trazonte lugën në filxhanin bosh që kërcet vetëm zhurmë. Nëse do të jem gabimi yt, shpresoj të jem i preferuari.



Mua nuk më gëzon ajo që përbën një mëngjes të lumtur, nëse nuk ka shije të hidhur brënda, për mua është një ditë e rëndomtë. Ndaj lërmë ta mbaj gabimin për gjatë, unë e pëlqej po aq sa ti…
Nuk gënjej veten duke mbajtur peshë kujtimesh me vete, nuk ngrihem dot pa e ditur se të tjera më presin sot. Motivi im është ai minut kur ndjej se këmbë e duar po bëj dicka që ndoshta nuk do duhej ta bëja. E për dreq fytyrës m’i vishet e qeshura…

Të dua fort!
Thellë në shpirtin tënd jam ulur e bëj zhurmë, e prej tij nuk dal që syve të tjerëve ti ngjaj se e cmendura të ka pushtuar. Jam aty ku vetëm ti do e gjeje rrugën për ta ardhur. As ti, nuk do të hiqje dorë nga shpirti im, ke lënë vëndin tënd aty…
Ditë të mbarë shpirt. Kjo është pjesa më e bukur. Ti largohesh e unë me fytyrën e lumtur kërkoj kafen e dytë, e me diellin nga pas, ngrohtë i pranoj vetes:
Do të të ripërsërisja gjithmonë, ti je gabimi im i preferuar!


Comments

  1. EllenMarch 7, 2022 at 9:24 AM

    Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj
12 comments
Read more

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra
3 comments
Read more

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.
Post a Comment
Read more