Skip to main content

Jam vrarë!

Kur të ngopin me dashuri e kur të zaptojnë mëndjen, kur bëhen obsesioni yt e ti nuk njeh më as veten, kur e do më shumë se asnjë tjetër, atëherë zhduken...
Ikin, veniten, ashtu pak nga pak, gjersa ti vritesh. Të dhëmb mungesa por asnjë rrugë nuk të con aty ku ti do. Të zihet fryma e ti mendon se zemra edhe pak do të dalë vendit, kur gjumi bëhet i huaj dhe të huajt të bëhen të urryer, atëherë kur ti më së shumti e kërkon pranë, të zhduken...

U jep jetën, të marrin me vete derisa të lënë braktisur shpirtin diku thatësirave të mbetura mes rrugësh pa kalim. Sa dhemb kur të mungon dikush! Thua se po plas cdo venë e trupit por ti nuk di as kur do të vijë ky moment.

Më lër të të dua, ishte fjala jote… Nuk të ndjente asnjë lodhje fytyra kur e thoje, as duart nuk të trëmbeshin kur fytyrës mi vishje një prekje për të më puthur. Sa pa zhurmë ike… si mprehtësi e një cepi xhami të thyer më preu mungesa jote!



M'u shtrënguan fjalët në grykë e s'munda të nxjerr asnjë pikë loti, aq sa me thënë të paktën se mungesa kështu është, të mungon fryma e të pikon shpirti! Të përpëlitet syresh edhe më e vogla fantazi që bëhesh gati ta nxjerrësh prej mëndjes e direkt e në realitet!
Ku shkojnë zakonisht zemrat e thyera? A mblidhen bashkë e në heshtjë kokë ulur mbajnë peshën e një historie?Sa herë mdërron ngjyrë rrugës një zemër?

Unë në rozë e nisa...
Erdh krejt ashtu si lule e vogël e sapo celur prag pranvere, ndonëse pa erë po krejt e lezetshme. Erdh përherë e më e bukur...Mua më qeshte fytyra e në sy mu ndezën tufa shpërthimeth me lule...
Ngadalë filluan të bien, e me to ranë një nga një edhe ato mendime që sapo merrnin të voglat hapa mbi ty! Rënduan edhe ajrin, larguan edhe atë rreze të vogël që kish gjetur skutën për tek unë...

Në pragun e një derë të shtëpisë së vjetër vareshin të gjitha shpresat! Kërcitja e hapjes së saj ngjau më thyerjen e zemrës...

Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.