Skip to main content

…me ty jam ndryshe!


Nuk kam mundur të të them kurrë jo, e asnjëherë nuk e kam mohuar se gjithmonë do të bëja të njëjtën gjë, sepse ti nuk nxjerr në pah më të mirën time, ti më bën të jem ndryshe, më bën të jem vetja!
Të jesh ndryshe, është të të kesh ty! Të jesh me ty, është të jesh vetja!
Faleminderit që je…Që ndan me mua filmat e tu të preferuar, që më ke dashur pranë, për orët që kemi qeshur pafund, e për gjithcka ndez në ajër uniteti ynë!

Nuk të dua vetëm për ditët kur nuk kam asnjë në krah, as në ditët ku dua të qaj diku, të gjithë e themi hidhur se “mik është ai që qëndron pranë nesh në trishtim, se në gëzim janë të gjithë”, jo unë nuk e dua ditën e trishtë të ta vesh edhe ty, të dua në horizontin më të gjërë, ku mëndjen e shpirtin e kam të qetë, të dua në rrethin e ngrohtë ku nuk mungon asgjë, të dua në rrezen e plotë të diellit, vetëm ashtu do të jepja një përqafim të fortë…

Nuk më ke pyetur asnjëherë se si jam, sepse ti e di mirë kur mjaftohem duke të të thënë se kam nevojë të  rri në heshtje me ty vërdallë! Ti je hapësira më e mirë e vetes time.  Ti ma njeh edhe ngjyrën e trishtimit, edhe të qeshurën, ma njeh mirë atë që të tjerëve më duhet t’jua them. Ti më njeh pa zë. Ti më do ashtu, në formën tënde e në mënyrën time, me shpirtin tënd e me përqafimin tim, me të gjitha ato gjëra që na bashkojnë e në fund na bëjnë të ndryshëm, na bëjnë të jemi vetja!
Nuk më duhet të pres ditëlindjen tënde për të të thënë se sa fort të dua, nuk më duhet fundviti për të qënë falenderuese për njerëzit më të dashur që kam në jetë, as në ditët më të shenjta të lutem për ty, nuk më duhet  një ditë e mërzitshme të të kem ty afër, ti e di, nuk i dua ditët e lumtura nëse nuk i ndaj me njerëzit më të shtrenjtë!

Më beso, do të të zgjidhja gjithmonë, edhe në jetë të tjera, edhe në ato të shkuarat, edhe në ditët kur ti nuk më lë të dorëzohem, por në turmën e njerërzve më ulëret në sy, ti je e fortë, ti je ndryshe!
Do të jem aty, duke duartokitur gjithmonë suksesin tënd, do jem aty në ditët e tua më të mira, do jem edhe në ditët më të rëndomta, në ditët kur të jesh i rrethuar me dashuri, dua të jem aty, t’i përlotem asaj që gjithmonë kam dashur për ty! Dhe e di cfarë dua më së shumti?! Të të shoh të lumtur! Ti e di sa i dua unë njerëzit e lumtur! Por ti nuk di se sa gërma më kanë mbetur si kujtim për cdo ditë që ka kaluar, sepse kur bëhet fjalë për ty, jam shumë e dobët për t’i pikturuar minutat në fjali…



Falmë nëse nuk jam mjaftueshëm, por të jesh mikja jote e ngushtë, është gjëja më e thjeshtë në botë, sepse gjërat e vështira nuk janë bërë për një miqësi si e jona!


Pa ty do të isha njësoj, me ty jam ndryshe, jam vetja!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...
3 comments
Read more

Unë do të vij…

Do të vij kur të jetë koha, do të vij kur koha të jetë gati për ty. Do të vij atëherë kur të gjitha yjësitë të jenë në vendin e duhur dhe dielli të jetë në anën tënde. Do të vij kur ti të mos numërosh rrahjet e zemrës si një kërcënim për minutat që të ikin, por të jesh i ulur në bregun e ndërgjegjës se jeta është e bukur edhe pa njësi matëse. Do të vij kur të jetë paqe se stuhitë i kam njohur dhe i mbaj brenda vetes kur të më duhet të ujis shpirtin e të cel përsëri. Unë do të vij kur ti të mos mbash mëri vetes për atë që nuk ishe dot, do të vij pikërisht për të të mësuar se jeta ndodh edhe kështu, përballë një pasqyre që paturpësisht të tregon atë që ti refuzon të shohësh, veten! Unë do të vij kur zemra mos të të peshojë më zemërim… Unë jam festa më e bukur e vetes, unë do të vij kur ti të jesh gati për një natë të gjatë plot drita e shkëlqim, do të vij kur ora ime të jetë magjike, kur gjithë duartrokitjet të jenë kthyer për një spektakël ku pritja të marrë fund me një këng...
1 comment
Read more

Vetes time të ardhshme!

Ka kohë që jam ulur këtu, në këtë stacion anonim të një kohe që nuk ka emër, në këtë cep të papërcaktuar të botës ku çdo gjë pret, por asgjë nuk nxiton. Jam ulur në një stol të drunjtë, me një çantë të mbushur me ëndrra të pashkruara, me fjalë të pathëna e premtime që vetëm vetes ia kam bërë. Unë jam në pritje. Në pritje të vetes time të ardhshme.   Ti je ajo që nuk kam qenë ende, por që e ndjej që jeton diku, si një qytet i humbur në hartën time personale. Ndoshta je një siluetë që endet mes mjegullës së mëngjeseve, ose je një dritë që fiket e ndizet në horizontin tim mendor. Nuk e di saktësisht kur do të vish, por e di që jam këtu. Dhe kjo është pritja ime. Ora këtu s’ka akrepa, ditët këtu nuk kanë emra. Është një vend ku koha është e sheshtë, e heshtur, gati si një kanavacë e bardhë ku ti duhet të shkruash për mua, me dorën time. Pritja ka marrë trajtën e një profesioni të heshtur. Është një vokacion pa pagesë, një zanat që s’ka mësues, vetëm nxënës. Çdo ditë, pa u ankuar bëj ...
1 comment
Read more