Skip to main content

Mua më duhet një si ti, që dikujt si ty, i duhem unë!



Dua të më duash ashtu sic dua të të dua unë ty!
Të më japësh nga vetja atë që vetes ja kam hequr për të ta dhënë ty.
Dua të frymoj atë të paprekur ndjenjë që me duar bëhet e prekshme.
Dua të të mungoj ashtu sic më mungon ti mua kur nuk të kam, të ma thuash se pa mua ditët janë bosh, se ajo hapësirë nuk ka kuptim po nuk ma the se emrin tim mbajnë orët që afër nuk më ke!
Dua të më mbash inat ashtu sic inatosem unë me ty e mbaj inatin si cantë hedhur krahëve. Dua të njohësh difektet e mia. Ato që unë ja njoh vetes si perfekte!
Dua të mos më shkruash me ditë të tëra, sepse shumë ditë nuk do të të shkruaj as unë ty!
Dua të të dua në formën tënde e formën time të marrë dashuria jote!
Dua të kesh besim te unë, që të më lejosh të të dua mjaftueshëm!
Më duaj dhe do të zgjosh tek unë atë që fle në ëndrrat e tua!

Nuk dua atë që ti nuk do për veten tënde, ajo që është e dëmshme për ty, ma dëmton shpirtin mua!
Nuk më duhet ajo që ty të trishton, do trishtohem nëse ti nuk e do lumturinë time!
Nuk dua të luaj një lojë kur lojën e bëjmë ne të dy, dua të hedh gurët në tavolinë për të parë sa numra bëjmë bashkë!
Nuk dua të numëroj 2-shin të ndarë, por me letrat e mia dua ta ndaj A-sin nën mëngë me ty!
Nuk e dua zemrën nëse zemra nuk të do ty!
Nuk do jem ajo që ti do nëse ti nuk do të më duash për atë cfarë unë jam!
Mos më duaj nëse në ëndrra nuk më vjen dot!

Unë dua të jem sfida, sfida që të zgjoj mëndjen, të jem adrenalina, droga, ankthi! Po të mos jetë e jashtëzakonshme, nuk e dua! E dua të më thyejë, të më bëje të bie, të të urrej, të qaj me shpirt!
Më shtrëngo fort në një përqafim, më trego se ku kam arritur prej ditës së parë që më ke njohur, më mbaj afër, më puth, më thuaj se kur unë të jam pranë, bie cdo frikë në një shikim!
Mendoja se di të jetoj pa një romancë, por për aq kohë sa ti të ekzistosh, unë i dua perëndimet me ty!



Mua më duhet një si ti, që dikujt si ty, i duhem unë!


Desantila

Comments

  1. .November 7, 2025 at 1:12 PM

    Për gati një vit, im shoq më la mua dhe dy fëmijët tanë. Ai pushoi së kujdesuri, pushoi së telefonuari dhe u zhduk plotësisht. Isha e thyer, e hutuar dhe pothuajse e humbur shpresën. Pastaj një ditë, një mik më tregoi për Dr. Dawn, një njeri shpirtëror i dhuruar nga universi për të ndihmuar njerëzit të rivendosin dashurinë dhe paqen.

    Në fillim, dyshoja, por diçka në fjalët e tij më dha paqe. Ai më tregoi saktësisht se çfarë nuk shkonte dhe se dikush kishte hedhur një magji të fortë për të na ndarë. Ai përgatiti një vepër të veçantë shpirtërore dhe një magji ribashkimi për mua - dhe brenda pak ditësh, im shoq më telefonoi nga askund, duke qarë dhe duke kërkuar falje.

    Që nga ai moment, jeta ime nuk ka qenë kurrë e njëjtë. Martesa jonë tani është më e ëmbël dhe më e lumtura në tokë. Ne e duam njëri-tjetrin më shumë se kurrë, dhe shtëpia jonë është e mbushur me të qeshura dhe bekime.

    Por kjo nuk është e gjitha - Dr. Dawn gjithashtu ndihmoi për të pastruar fatin e keq dhe energjinë negative që rrethonte familjen tonë. Që atëherë, gjithçka ka qenë e qetë: paqe në shtëpinë tonë, përparim financiar, shëndet i mirë dhe gëzim i pastër.

    E falënderoj universin çdo ditë që më çoi te Dr. Dawn. Ai është vërtet një njeri me fuqi dhe dritë hyjnore. Nëse po kaloni ndonjë situatë - pikëllim, fat të keq ose konfuzion - mos u dorëzoni. Kontaktoni atë dhe lëreni universin të punojë përmes tij për të ndryshuar historinë tuaj, ashtu siç ai e ndryshoi timen.
    Kontaktoni atë në WhatsApp: +2349046229159

    Email dawnacuna314@gmail.com

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Unë do të vij…

Do të vij kur të jetë koha, do të vij kur koha të jetë gati për ty. Do të vij atëherë kur të gjitha yjësitë të jenë në vendin e duhur dhe dielli të jetë në anën tënde. Do të vij kur ti të mos numërosh rrahjet e zemrës si një kërcënim për minutat që të ikin, por të jesh i ulur në bregun e ndërgjegjës se jeta është e bukur edhe pa njësi matëse. Do të vij kur të jetë paqe se stuhitë i kam njohur dhe i mbaj brenda vetes kur të më duhet të ujis shpirtin e të cel përsëri. Unë do të vij kur ti të mos mbash mëri vetes për atë që nuk ishe dot, do të vij pikërisht për të të mësuar se jeta ndodh edhe kështu, përballë një pasqyre që paturpësisht të tregon atë që ti refuzon të shohësh, veten! Unë do të vij kur zemra mos të të peshojë më zemërim… Unë jam festa më e bukur e vetes, unë do të vij kur ti të jesh gati për një natë të gjatë plot drita e shkëlqim, do të vij kur ora ime të jetë magjike, kur gjithë duartrokitjet të jenë kthyer për një spektakël ku pritja të marrë fund me një këng...
2 comments
Read more

Vetes time të ardhshme!

Ka kohë që jam ulur këtu, në këtë stacion anonim të një kohe që nuk ka emër, në këtë cep të papërcaktuar të botës ku çdo gjë pret, por asgjë nuk nxiton. Jam ulur në një stol të drunjtë, me një çantë të mbushur me ëndrra të pashkruara, me fjalë të pathëna e premtime që vetëm vetes ia kam bërë. Unë jam në pritje. Në pritje të vetes time të ardhshme.   Ti je ajo që nuk kam qenë ende, por që e ndjej që jeton diku, si një qytet i humbur në hartën time personale. Ndoshta je një siluetë që endet mes mjegullës së mëngjeseve, ose je një dritë që fiket e ndizet në horizontin tim mendor. Nuk e di saktësisht kur do të vish, por e di që jam këtu. Dhe kjo është pritja ime. Ora këtu s’ka akrepa, ditët këtu nuk kanë emra. Është një vend ku koha është e sheshtë, e heshtur, gati si një kanavacë e bardhë ku ti duhet të shkruash për mua, me dorën time. Pritja ka marrë trajtën e një profesioni të heshtur. Është një vokacion pa pagesë, një zanat që s’ka mësues, vetëm nxënës. Çdo ditë, pa u ankuar bëj ...
1 comment
Read more

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...
3 comments
Read more