Skip to main content

Meritoj botën, atë tënden në duart e mia!


Sa shpesh biem...Biem në gabime të tjera, në lot të rinj, në ëndrra të tjera që si ato tonat do të thyhen! Në biem! Biem nga pesha që na mban në këmbë, shkëpusim fijen e fundit të litarit lidhur në breg… na bie shpirti copash… e copat perpiqemi ti mbledhim me shpirt!
Kam zvarritur sa e sa hapa për të mos lënë gishtërinjtë të më shkëputeshin nga duart e tua, por nuk munda më, rashë!

Dje më mbeti një fjali bosh! Zgjata dorën për të prekur mbi tavolinë, por vetëm xham të akullt ndjeva, tërhoqa një tavull, të shkundja kujtimet e fundit!
Më ngarkohet emocioni aq shumë sa në cdo moment ndjej se jam e dehur… një alkool të fortë, trullosës, dehës, ndjellës. Tërheq një shishe për një gllënkë të fundit, shtrëngoj sytë e kapërdij duke lënë cepave të buzës të derdhet shija jote! Ende nuk kam hequr këmishën e natës e ndërsa ndez një cigare, shpërndaj sytë nën mjegullën përtej dritares. Më kujtohet kur thashë se për një si unë, kombinimi fatal është aroma e parfumit tënd, një cigare dhe pak alkool! Ka një ajër sikur ti je aty. Zgjedh të bëj një dush të nxehtë, duke lënë të bien të gjitha pikat e të shpërndahen. Pasyqra merr avull, gishtërinjtë më formojnë vetvetiu një zemër. Edhe ajo bie, shkrihet!




Ti ma le dashurinë pa cati. Me dhomat bosh unë kam ndërtuar një shtëpi. E kam mbushur me të gjitha copëzat që mbetën ashtu… të shkreta… të ftohta…

Unë meritoj dikë që nuk më bën të qaj, e nëse më lëndon të qëndrojë me mua deri në lotin e fundit derisa të më rikthehet e qeshura…meritoj dikë që kërkon ndjesë prej shpirti…dikë që më rikthen lumturinë pas një trishtimi!
Dikë që e di se të dy vijmë me valixhe nga e shkuara, por do t’i hapim ngadalë ngadalë bashkë, për t’i lënë në ato vënde që asnjërin nuk do të bëjë të marrë rrugën e të ikë… Meritoj dikë që të më bëjë një njeri më të mirë, që nxit tek unë qelizat e fshehura të shkëlqimit tim, që më shtyn të kapërcej frikat e mia më të mëdha!

Meritoj dikë, që të ma bëjë lëkurën të shpërthejë fishekzjarre ngjyrash sapo të më prekë, që në mesin e një dhome plot me njerëz, të dallojë shkëlqimin e syve të mi sapo ta shoh…meritoj dikë që të më dojë aq fort sa dua unë, dikë që të më dojë për të gjitha arsyet e botës.

Meritoj botën, atë tënden në duart e mia!

Desantila


Comments

  1. EllenMarch 7, 2022 at 9:35 AM

    Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj
12 comments
Read more

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra
3 comments
Read more

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.
Post a Comment
Read more