Skip to main content

Po shkoj t'i hedh...

Të dashura  gabime të miat,

Në fakt nuk jeni aq të dashura po ndërkohë që jam rritur, kam kuptuar një gjë shumë të rëndësishme: gabimet e mia nuk mund të fshihen. Edhe pse disa gabime ishin më të mëdha se të tjerat, dhe disa gabime ndikuan tek unë në mënyra që realisht më kanë frikësuar, janë gjëra të cilat edhe mund t’i kisha shmangur...

Edhe me gabimet më të mëdha që kam bërë në disa pjesë të jetës sime që në momente të caktuara më kanë kaluar në një moment të errët , kam kuptuar se vetëm koha ka qënë ilaci më i mirë për të kuptuar se në fund të fundit, më kanë shërbyer edhe “tunelet” në jetë. Mendoj se të jetosh pa keqardhje  është pak e vështirë për një tip si unë. Është kaq e vështirë për të mos rënë pre e dëshirës për të bërë dicka. Sepse besoj se cdo gjë ndodh për një arsye, e për cdo arsye ka një shpjegim të fortë nga pas.  

Gabimet e mia janë ato që më kanë formuar mua në personin që unë jam sot. Pa ju, unë nuk do të isha e fortë, e mëshirshme, personi më i kujdesshëm që kam arritur të jem. Jo vetëm që më keni ndihmuar të bëhem një person më i mirë, por më keni bërë të sqaroj me veten fillimisht se çfarë është me të vërtetë e rëndësishme në jetë, atë që unë realisht dua dhe si unë dua të jetoj jetën. Ju më keni mësuar edhe të pranoj veten me të mirat dhe të këqijat e mia, e më keni bindur se për shkak të metave që mund të kem, jam më e dashur nga të tjerët.

Kam arritur, nëpërmjet jush, të kem një lidhje më të fortë me veten. Më keni mësuar aq shumë për përgjegjësinë, integritetin dhe si të angazhohem në jetën time, duke marrë përsipër me shumë rreziqe. Nuk ka dyshim se më keni mësuar të jetoj jetën time plotësisht. Së fundi, një nga dhuratat më të rëndësishme që më keni dhënë është aftësia për të frymëzuar të tjerët. Të gjitha gabimet e mia janë mësime për të tjerët rreth meje. Pse e thëm këtë?! Sepse në momentin që unë ju pranoj, edhe të tjerët përtej meje do të të adoptojnë duke kuptuar se prej jush unë u përmirësova!




Sot kam ardhur t’ju hedh këtu, në majën më të lartë të kënaqësisë vetjake. Nuk do t’ju marr mbrapsht për asnjë arsye të fortë. Më duhet të zbraz me cdo kusht valixhet tuaja sepse të tjera më presin për të me shoqëruar e s’mundem t’ju bëj bashkë. Jeni si grifsha po u përziet me njëra-tjetrën dhe unë kam një gjë të mirë se ju kam diversifikuar, gjë që e bën më të lehtë sherrin mes jush!

Nuk kam patur asnjëherë frikë nga ju, gjithmonë kam ecur me idenë që “armikun bëje mik”, se në favorin tënd kthehen të gjitha, kontrovers i plotë mes nesh, po me gjithë kompleksitetin që na shoqëron, prapë së prapë, të hënave në zgjim i kemi dhënë dorën njëra tjetrës.

Sinqerisht,

Një e ndryshuar, por ende në kërkim të gabimeve të tjera!

Desantila

Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.