Skip to main content

Thuaja ish-it!

Thuaj faleminderit! Ka shumë arsye pse duhet ta bëni, më besoni!

Faleminderit që ke debatuar aq herë me mua, më ke mësuar rrugën e duhur sesi të pajtohem me ty e me të tjerë në shumë biseda. Më ke shtyrë të arrij deri në pikën time të fundit , kështu që tani e di shumë mirë se nuk dua ta shoh më veten të tillë sërisht. Faleminderit që ke vënë në dyshim gjestet e mia romantike. Ti ke vënë në dyshim nëse sforcohesha për t’i bërë apo isha thjeshtë e ftohtë, ti më mësove se jam mëse e aftë të kapërcej veten e të bëhem romantike.

Faleminderit që ke ndarë me mua muzikën tënde të preferuar. Që ke ndarë me mua grindjet për ekipet me tifozët e palëkundur si ti. Për miqtë besnikë dhe familjen e përsosur. Ti më mësove se unë mund të ndaj me dikë të shtrenjtë aspektet e ndërlikuara të jetës sime. Dhe se kur ato momente të përbashkëta të zgjasin më shumë se marrëdhënja jonë, është bukur të ulesh e të kujtosh cdo gjë.

Faleminderit për mbrëmjet e mërzitshme të kaluara duke ndjekur një film aspak tërheqës. Ndërsa unë ankohesha  pa fund në lidhje me netët e shumta në  një monotoni të tillë kuptova dashurinë time për thjeshtësinë. Më mësove se jam një femër ideale për të hequr nga dora gotën e verës e për të shtrënguar nxehtësinë e filxhanit të cajit.

Faleminderit për humbjen e vëmëndjes ndaj meje. Ti më mësove se komplimentet e harruara, prekja e munguar, netët pa një telefonatë kanë dhënë një ndikim të fortë te une. Kam mësuar se nuk kam më nevojë për sigurine e të pasurit dikë në krah dhe këtë ja konfirmoj herë pas herë vetes. Kam mësuar gjithashtu se një nevojë e tillë, nuk është esenciale.



Faleminderit që më ke dashur. Ka pasur momente kur, pa dyshim, ti më ke bërë më të lumtur se asnjëherë. Një shikim të vjedhur. Një shaka brenda. Një puthje. Dhe një këngë të përbashkët... Ti më mësove se  unë jam e aftë për të qenë e lumtur si në dehje.

Faleminderit që u përballe me një vendim të vështirë bashkë me mua. Ti më mësove se mund të mbijetoj edhe në situatën më të keqe të imagjinueshme. Që unë mund të mbijetoj me ty. Dhe, përfundimisht, që unë mund të mbijetoj pa ty. Kam mësuar se unë nuk mund të ndryshoj vendimet që kam marrë dikur, por unë mund të mësoj të ndryshoj e të përmirësoj veten.

Faleminderit për ritakimin. Aftësia për të parë ndryshime të dukshme ishte kaq e fortë. Transformimet realiste dhe zakonet e vazhdueshme, më  forcuan domosdoshmërinë e veprimeve të caktuara në të ardhmen. Ti më mësove se është në rregull dhe nuk ka asgjë të keqe të ritakohesh me ty për të parë sesi kam qënë e si nuk dua të jem më…

Dalja jote menjëherë jashtë skenës së jetës time ishte veprimi më human i të gjithë marrëdhënies sonë. Ti më shpëtove nga vetja ime e vjetër. Dhe më mësove se unë mund të jetoj në një botë ku ti nuk ekziston. Faleminderit që ke ndikuar tek unë dhe për ndryshimin që bëra prej teje. Të falënderoj që më ndihmove të krijoj një "Unë" të ri, mbi gjithcka, për veten!

Comments

  1. Me lot gezimi madje :-) Thank you zemra.

    ReplyDelete
  2. Si cdo gje ti ben 😍 super e bukur e plot pozitivitet :)

    ReplyDelete
  3. Faleminderit për atë që keni bërë për mua { Dr dawn acuna }! Burri im pushoi së plotësuari letrat e divorcit pasi të kontaktova për të më ndihmuar të ndaloja divorcin me burrin tim dhe tani gjërat po shkojnë shumë më mirë tani. Siç thatë, i gjithë procesi në lidhje me divorcin është anuluar dhe gruaja e keqe që shkakton problemin në martesën time është larguar nga burri im dhe tani jemi të lumtur së bashku, nëse keni probleme në lidhje ose martesë ose ndonjë problem tjetër. , mund t'i dërgoni email atij në: ( dawnacuna314@gmail.com ) ose WhatsApp saj ( +2348032246310 ).

    Ai u specializua në magjitë e mëposhtme:

    *MAGJITË DASHURIA
    *MAGJITË MARTESORE
    *MAGJITË E PARAVE
    *MAGJITË E BUKURISË
    *MAGJITË E PASURISË
    *MAGJITË TËRHEQJES SEKSUALE
    *MAGJITË E SHËRIMIT TË HIV
    * SPELL KAZINO
    *HIQ SPELJET E MALLKIMIT
    *MAGJITË MBROJTJES
    *MAGJITË E LOTARISË
    *MAGJAT E FATIT
    *MAGJAT E Pjellorisë

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra

Unë kam institucion zemrën!

Mund ta quash cfarë të duash ti, mund ta zbresësh në nivele krahasimore me shumë vende, qytete, sende, ndjesi, mund të thuash që i ngjan një kafeneje buzë rruge në Paris a ndonjë parku të vogël pikniku fundjave, po mos harro, zemra është institucion. Janë grimca të vogla të lumturisë ato që i vijnë në ndihmë zemrës si instrument që të prodhojë tinguj, nga ato me vibrime të ëmbla për veshin e të dëgjueshme si strehë për veten. Janë ato frikërat që ndjell mendja për të të vënë para dilemës “e drejtë” apo e “gabuar”, dëgjo zemrën, liria e saj është e frikshme, por është aq e bukur   mungesa e burgut që na pllakos herë herë dëshirat. Nuk ka njësi matëse për gjithcka jep, nuk ka afate, nuk ka datë skandence, jeton në heshtje, në zhurmë, në kaos, frymon, të bën të ndihesh gjallë aq shumë herë sa ti harron edhe të jesh mirënjohëse për të. Ajo thyhet, prap gjen copëzat e saj dhe formohet më bukur, më plot. Ajo bën dritë, e shpërndan, lëshon diell, është më e mirë se ne, ajo i di të gjith