Skip to main content

TROKIT!

Nëse nuk përgjigjem, futu brënda… Mos prit të të them hyr, kemi hapur zemrën shumë herë e spo na duket gjë hic hapja e derës. Mikëpritjen e gostis në formën time më të mirë që di, mirëkuptimit.
Jeta ime është shumë e gjallë, ashtu sikurse e jotja. Ne thjesht kemi pikëpamje të ndryshme. Unë mbaj tulipanë, ti nuk I pëlqen lulet, unë apple, ti Samsung!

Tavolina ime është plot, të ëmbla më së shumti. Pjatat i dua me ngjyra, më japin jetë, Croissant-in e pëlqej me cokollatë, në ditët e vjeshtës, cajin e shoqëroj përherë me mjaltë, ëaffles me caramel, lëngun e portokallit e shoqeroj me pak limon, luleshtrydhet dhe manaferrat i dua pak të ngrira, kafen pa sheqer dhe me qumësht.
Kjo është gostia e jetës time, javës time:

Të hënën përpiqem ta kënaq syrin me idenë se një javë produktive më pret në vijim, e përgatitem për të gjitha.
Të martën dua pak “mëkat të ëmbël” me shije të errët. Për t’ia lëshuar gjithë bestytnitë e gojë-dhënat se e marta është ditë tersi!
Të mërkurën i jap vetes ilac, mjalt, për shpirtin, për trupin. Ulur me revistën time të preferuar në dorë, mbledhur këmbët në kolltuk, rrufis gllënka të ëmbla që më shumë i dua sesa më duan!
E enjtja është e preferuar ime, ja toleroj vetes karamelin, më kujton fëmijërinë, duart plot i mbaja me to, egoiste për ta shijuar vetëm vetë, nuk bëja kompromis ndarjeje në grup të tyre.
Të premtes i jam dhënë komplet me vitaminë të portokallit e limonit. Përgatis vetes për një fundjavë energjike. I duhem e fortë edhe asaj.
Rregullisht të shtunën në mëngjes, marr një dozë me fibra të mira luleshtrydhesh e manaferrash, një llasticë në kërkesë, një maniake në shëndet.
Të dielës i jam ulur përballë, e sodis prej një stoli zjarrin që kam ndezur e në sfond mbasditen e saj e kam si muzikë relaxi. Me ty kafe i kam mirë punët, ty ti kam thënë të gjitha! Po nuk e pij të fundit pikë pa i thënë edhe dy rreshta para se të shkojë ora 12 e të hyjë e hëna.

Tavolina është jeta ime!

Se si ushqehem, se si gostitem, është e gjitha mënyra se si e jetoj unë jetën, se cfarë zgjedh për të ngrënë, është forma me të cilën përcjell tek secili, në vecanti, sjelljen time, se si e stolis, është dekori që më prezanton karakterin. Ashtu sikurse edhe ti.

Mua mos ma gjyko tavolinën, ushqimi është bekim!


Desantila

Comments

  1. JennyApril 11, 2022 at 7:43 AM

    Faleminderit për atë që keni bërë për mua { Dr dawn acuna }! Burri im pushoi së plotësuari letrat e divorcit pasi të kontaktova për të më ndihmuar të ndaloja divorcin me burrin tim dhe tani gjërat po shkojnë shumë më mirë tani. Siç thatë, i gjithë procesi në lidhje me divorcin është anuluar dhe gruaja e keqe që shkakton problemin në martesën time është larguar nga burri im dhe tani jemi të lumtur së bashku, nëse keni probleme në lidhje ose martesë ose ndonjë problem tjetër. , mund t'i dërgoni email atij në: ( dawnacuna314@gmail.com ) ose WhatsApp saj ( +2348032246310 ).

    Ai u specializua në magjitë e mëposhtme:

    *MAGJITË DASHURIA
    *MAGJITË MARTESORE
    *MAGJITË E PARAVE
    *MAGJITË E BUKURISË
    *MAGJITË E PASURISË
    *MAGJITË TËRHEQJES SEKSUALE
    *MAGJITË E SHËRIMIT TË HIV
    * SPELL KAZINO
    *HIQ SPELJET E MALLKIMIT
    *MAGJITË MBROJTJES
    *MAGJITË E LOTARISË
    *MAGJAT E FATIT
    *MAGJAT E Pjellorisë

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj
12 comments
Read more

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra
3 comments
Read more

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.
Post a Comment
Read more