Skip to main content

Unë jam!

Po bëj një festë!
Do t’ju ftoj të gjithëve, pa përjashtim, e di që do vini..
Do t’ju flas për dicka…! 

Shumë prej jush do qeshin, të tjerë do shtrëmbërojnë fytyrën, dikush do largohet, një tjetër do më kundërshtojë, ata që më kanë dashur, do më duan edhe më shumë. Përherë e kam ditur se gjithë koha me intensive e investuar tek ata që më shumti vlerësoj, më është kthyer në formën më të lartë të mirënjohjes,  qëndrueshmërisë, të qënurit prezent, të foljes “JAM”, në kohën e tashme!


Po ndonjëherë e gjej veten në dilemën se: a mund të jem një njeri më i mirë? A mund të bëj më mirë sesa vetëm kaq apo jam limituar për shkak të “gardheve” të tjerëve?

Herë tjetër e gjej veten në kurthin e lumturisë “nuk dua të rritem kurrë”, në atë derën e dhomës time që më duket e përhershme e imja, pa e deformuar që ndoshta një ditë do e vizitoj më rrallë..
Por jam e shqetësuar përherë, cdo ditë, e ndoshta të shumtën e ditës e gjej veten në majë të gishtave duke ecur në cirkun e Tiranës në fillin e perit, pa problem fare, thjesht duke u përjekur të zgjidh një ekuacion më 7 të panjohura dhe duke murmuritur, e ku ka gjë që nuk bëhet sot…dhe aty hidhem!
Hidhem në krahun tjetër, të mëndjes, kuptohet!

Mesa më thonë mikeshat, disa midis jush nuk flasin me njëri-tjetrin, disa mbajnë inate, që ndoshta kam bindjen se të shumtën e  kohës i keni ngritur në mëndjen tuaj alibitë e xhelozive, keq më vjen që ndonjehrë edhe ne shoqet biem pre e kësaj, por e kemi argëtim, sic janë lojërat që të zhvillojnë trurin, i kemi gjenerike dhe mos u përpiqni në asnjë lloj forme të bëheni pjesë e tavolinës, me ju meshkujt e kam.  Ndërkohë që unë mund të jem duke shkruar një sms, duke ngrënë, duke përfunduar make-up-in, duke e veshur me cdo lloj forme faji “atë ish-të dashurin” e shoqes time, e ndërkohë në kokë kam edhe 21 siklete të tjera, jeni dhe ju:
Kur jeni në timon, jeni në timon! Kur jeni në festë, jeni në festë! Bërrylin në tavolinë, gotën në dorë, vëzhgimin largpamës!

Jam e bindur që shumica prej jush as nuk e ka idenë se psë janë këtu.


Ndonjë tek-tuk thotë: erdhëm se na ftoi njëra që kemi pasur në shkollë, unë erdha se gjithnjë e kam pas qejf thotë tjetri (ma tha në tekst se nuk e thotë dot haptazi, është me gruan këtu ndaj), janë dhe shokët e mi, vdesin për mua, kam qënë përherë “shoqja e ngushtë ideale e një cuni”.

Kam ndërtuar ura komunikimi, më janë shkatërruar, copa-copa i kam ngritur dhe njëherë. Kam njohur pjesën luftarake të vetes, kthinat e dobëta të shpinës, harkun e butë të forcës, që më është thyer ndonjëherë!

Kurse sot, më erdhët të gjithë si miq, e si miq më heshtët para cdo gërme që thashë, ka miq që me fjalë thonë gjithë botën e me heshtje ma thyejnë trishtimin se mbase fola gabim. E në kaq të vogël kërkesë timen për t’ju pasur këtu, ju them faleminderit. 



Unë nuk kam frikë të kundërshtoj asgjë që më bën dëm, sikurse sot jam gati prej zemre të kundërshtoj këdo që më del kundër jush.

Nuk është punë e zorshme me ju dasht, të vështirë e kam të mos ju kem…

Desantila


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Unë do të vij…

Do të vij kur të jetë koha, do të vij kur koha të jetë gati për ty. Do të vij atëherë kur të gjitha yjësitë të jenë në vendin e duhur dhe dielli të jetë në anën tënde. Do të vij kur ti të mos numërosh rrahjet e zemrës si një kërcënim për minutat që të ikin, por të jesh i ulur në bregun e ndërgjegjës se jeta është e bukur edhe pa njësi matëse. Do të vij kur të jetë paqe se stuhitë i kam njohur dhe i mbaj brenda vetes kur të më duhet të ujis shpirtin e të cel përsëri. Unë do të vij kur ti të mos mbash mëri vetes për atë që nuk ishe dot, do të vij pikërisht për të të mësuar se jeta ndodh edhe kështu, përballë një pasqyre që paturpësisht të tregon atë që ti refuzon të shohësh, veten! Unë do të vij kur zemra mos të të peshojë më zemërim… Unë jam festa më e bukur e vetes, unë do të vij kur ti të jesh gati për një natë të gjatë plot drita e shkëlqim, do të vij kur ora ime të jetë magjike, kur gjithë duartrokitjet të jenë kthyer për një spektakël ku pritja të marrë fund me një këng...
2 comments
Read more

Vetes time të ardhshme!

Ka kohë që jam ulur këtu, në këtë stacion anonim të një kohe që nuk ka emër, në këtë cep të papërcaktuar të botës ku çdo gjë pret, por asgjë nuk nxiton. Jam ulur në një stol të drunjtë, me një çantë të mbushur me ëndrra të pashkruara, me fjalë të pathëna e premtime që vetëm vetes ia kam bërë. Unë jam në pritje. Në pritje të vetes time të ardhshme.   Ti je ajo që nuk kam qenë ende, por që e ndjej që jeton diku, si një qytet i humbur në hartën time personale. Ndoshta je një siluetë që endet mes mjegullës së mëngjeseve, ose je një dritë që fiket e ndizet në horizontin tim mendor. Nuk e di saktësisht kur do të vish, por e di që jam këtu. Dhe kjo është pritja ime. Ora këtu s’ka akrepa, ditët këtu nuk kanë emra. Është një vend ku koha është e sheshtë, e heshtur, gati si një kanavacë e bardhë ku ti duhet të shkruash për mua, me dorën time. Pritja ka marrë trajtën e një profesioni të heshtur. Është një vokacion pa pagesë, një zanat që s’ka mësues, vetëm nxënës. Çdo ditë, pa u ankuar bëj ...
1 comment
Read more

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...
3 comments
Read more