Skip to main content

Jepi! Më bëj të qesh!


Çfarë saktësisht do të thotë të "... kesh një sens humori"?

Në përgjithësi ne femrat mendojmë se të kesh një talent për të të bërë të qeshësh është e  rëndësishme, sidomos nga një mashkull. (Por ata përgjithësisht nuk e kërkojnë në mënyrë reciproke tek femrat këtë gjë, ju duket pak e tepërt që një femër të ketë sens humori!)

Kam përshtypjen se të gjithë mund të përcaktojnë se një mënyrë e këndshme e shprehur me fjalë (ose veprime, tani që e mendoj) që zgjon tek të tjerët një buzëqeshje është një aftësi të vlefshme. Në fakt është shumë e vlefshme dhe e kam vënë re sidomos kur kam marrë pjesë në takime të ndryshme ku drejtues të tavolinës kanë qënë përherë të huajt, atyre nuk ju mungon kurrë një batutë dhe sensi i humorit, gjë që e bën situatën të amplifikohet si eficente dhe të mos jetë e lodhshme për pjesëmarrësit. Po cfarë e bën kaq të vlefshëm impaktin që sjell sensi i humorit në çdo lloj marrëdhënie?

Për pjesën më të madhe, unë shoh se humori ndahet përgjatë dy linjave. Ka njerëz që ndjekin humorin "qen", i cili fokusohet në anën sipërfaqësore; sende, mënyra, reagime nga një veprim, batuta të shpejta, të cilat automatikisht të japin një foto konkrete të një humori aty për aty, të “egër”!

Në anën tjetër të spektrit shohim humoristët-macok. Këta njerëz janë të aftë në fjalë, kanë  harkim dhe delikatesë në mënyrën se si e shprehin një situatë; ata bëjnë lojra fjalësh, dhe kanë një pikë strategjike: e bëjnë publikun të ndihen se ata janë të zgjuar!

Duke e soditur pamjen e ulur nga vëndi ku ndodhesh e kupton lehtësisht se në cilën “fushë aksioni” bëni pjesë... është  aq e lehtë sa zgjedhja midis maces ose qenit. Unë vë bast se në çdo takim të parë, ju arrini në përfundim se cfarë janë gjërat që ju bëjnë të qeshni ose të bëni "sikur"... Fshehja e humorit është e pamundur…Ta vjedh ëmbël pasqyrimin e dhëmbëve!

Vlera e gjetjes së sensit të humorit është shumë e qartë, apo jo? Së pari kur nuk është i plotë, humori ka tendencën të japë mesazhe të gabuara, si një përzierje midis shtrëmbërimit të buzës dhe pohimit të vakët. E dyta është mënyra sesi humori përafron perspektivën tonë, për të marrë largpamësinë e një situate e cila kërkon një motorr ta vërë në lëvizjen e dëshiruar. Ajo zgjeron vizionin tonë, dhe na jep lirinë për të larguar sadopak një problem të vogël
duke i parë gjërat me syrin optimist.
Ka dy gjëra që na duhen fort, të gjithëve, një sens humori dhe aftësia për të qeshur kur “shkatërrohemi” shpirtërisht.

Dhe për ta mbyllur në “mënyrën time”, them se njerëzit janë sexy, kur ata kanë sensin e humorit, kur janë të zgjuar, kur kanë stil, kur janë të sjellshëm, kur shprehin mendimet e tyre, kur janë krijues dhe kur kanë karakter.
Humori është atje ku e gjeni, e nëse nuk e gjeni aty ku jeni, ndërtojeni!

Mos më shikoni mua, kam qënë alamet “humoriste” dikur…


Desantila 

Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të dëgjuesit. Nj

Bisedë këmbëzbathur…

Ulur në bregun e një gjiri që me siguri një emër duhet ta ketë, mbështillem me veten dhe mendoj se si koha e humbet reputacionin në një gjendje të tillë. Gjysëm diell, erë e lehtë, hije e rënë në shkëmb, një pullë e këmishës mbërthyer, këmbëzbathur! Rrëkëllej një gotë, bashkë me mendimet që më ngacmojnë me praninë e tepruar të tyre edhe pse përpiqem ti hutoj. Mendimet nuk i binden më urdhrave! Dorëzohem. Me dëshirën për të hequr qafe "gjërat" e panevojshme sa më shpejt të jetë e mundur, guxoj ti bëj dhuratë në xhepat e të tjerëve elementët e ndërgjegjes. Sa lehtë do ndihesha nëse nuk do të peshonin cdo ditë në mua. Jam në një botë që nuk sheh së jashtmi por është e brendshme, që merr formë nga mendimi i cili nuk kumbon, por përhapet si valë në vetvete. Qënia ime bart ankth si torbë e marrë në piknik. E lëshoj. Një moment paqeje që nuk luftoj me fjalët, një ritëm i heshtur i përkundur me zhurmën e valës së detit që më mbërriti deri tek gishtërinjtë. I vetmi film me ngjyra

Të të kem edhe njëherë më shume se kaq…

Ne kemi më shumë brenda vetes sesa ajo që japim, e ruajmë si më të fortën armë, si më të cmuarën vlerë, e ruajmë veten për ditët ku do të na duhet të vihemi në provë. Kur jeta na ul me këmbë në tokë e na merr në pyetje, na vendos përballë një ndjesie që në vetvete është pasqyrë të cilën kemi refuzuar ta shohim… Atëherë ne zhvishemi! Heqim dorë nga të qënurit të paralizuar dhe mbajmë në shpatull forcën e të qënurit pikërisht ne! Zgjedhim të marrim edhe shije te hidhur, provojmë lot, ndjejmë zemërim, trishtim, mblidhemi grusht në guackën e errët për aq sa na duhet e prapë brenda vetes e gjejmë rrënjën dhe dritën. Ka një magji në padijen se c'do na ndodhë më pas dhe më e bukura qëndron te forca për të mos patur me vete frikën të provosh përsëri. Të duash, të dish të duash, të duash edhe pa ditur e të jesh e plotë aty, të prekesh të gjitha, mjafton të të bëjnë të lumtur. Ne njohim veten tonë më të bukur vetëm kur jemi të aftë të duam, të ngjashme me zotërimin e gjithë botës në shpirt.