Skip to main content

Mëngjes herët...


Prisja një betejë, po ende nuk e dija se c'pamje kishte. Më ngjante se ishte vendi më i frikshëm ku mund të shkoja ndonjëherë...Më ngjante se aty do të të humbisja prap, për mos të të gjetur më askund, se do të mbaronte njëherë e mirë vrulli i një të kaluare!

Arrita të mbyll sytë, po krejt e zgjuar isha, një verbim lëshonte dritë nën qepallat e mia. Vetëm ti mund të ishe i veshur në kaq forcë, të mundje mendimin dhe shikimin njëkohësisht! Nuk mora dot guximin të dëgjoja asnjë tingull muzikë, ja kisha frikën, megjithatë ndjeva se jo cdo gjë e kisha humbur në mënyrë të pandreqshme, se përshëmbull mund ta rigjeja edhe njëherë të qeshurën në një shikim tëndin, për të kuptuar se jeta nuk është vetëm një fasadë...

Pata dëshirë vetvetiu të trazohesha me ngjarjet e jetës, mjeshtërisht gjej përherë të duhurit njerëz për ta bërë këtë. Takimi ynë e solli dhe njëherë botën sërisht në vend, sikur cdo objekt e cdo ndërtesë ra aty ku ishte!
Më pëlqeu fort prirja jonë për nga gjërat e vështira, mosbesimi ndaj ndjenjave të përcipta, heshtja e thellë për grimca të padëmshme, e përtej kësaj, ajo cka ma ndizte shpirtin flakë ishte dëshira për të ndezur te njëri tjetri edhe atë që është e pamundur, akullin!

Ti më ke çarmatosur... Dhe erdhe krejt papritur, duke e zbutur në një formë të pashquar përemrin vetor "unë", "ti" tek "ne". "Ne", ishte një ndërtesë që dita-ditës merrte pamjen e një vendi të banueshëm, në oxhak, drunjtë kërcisnin shkëndija të vogla zjarri, bën ngrohtë në shpirtin tënd...


Është herët dhe unë jam zgjuar para teje, kjo është ora më e brishtë, cdo gjë hesht, përvec hapave të mi. Me sytë nga lavjerrësi i orës, mora pamjen e një maceje që rrezeve të diellit u llastohet papushim. Koha, dita, minuti, nuk do të më sfidonin më. Në luftë me të paqmin shpirt timin, e dija se humbja do të qe krejt e thjeshtë. U struka në cepin e kolltukut të butë, shtrëngova në duar filxhanin e madh të kafes dhe me sytë përtej dritares nuk dallova asnjë gjurmë kaltërsie!
Dielli sot qënka si lumturia, i fshehur por ekziston. Beteja tashmë ka kaluar, 
është koha të duhemi..

Comments

  1. Faleminderit për atë që keni bërë për mua { Dr dawn acuna }! Burri im pushoi së plotësuari letrat e divorcit pasi të kontaktova për të më ndihmuar të ndaloja divorcin me burrin tim dhe tani gjërat po shkojnë shumë më mirë tani. Siç thatë, i gjithë procesi në lidhje me divorcin është anuluar dhe gruaja e keqe që shkakton problemin në martesën time është larguar nga burri im dhe tani jemi të lumtur së bashku, nëse keni probleme në lidhje ose martesë ose ndonjë problem tjetër. , mund t'i dërgoni email atij në: ( dawnacuna314@gmail.com ) ose WhatsApp saj ( +2348032246310 ).

    Ai u specializua në magjitë e mëposhtme:

    *MAGJITË DASHURIA
    *MAGJITË MARTESORE
    *MAGJITË E PARAVE
    *MAGJITË E BUKURISË
    *MAGJITË E PASURISË
    *MAGJITË TËRHEQJES SEKSUALE
    *MAGJITË E SHËRIMIT TË HIV
    * SPELL KAZINO
    *HIQ SPELJET E MALLKIMIT
    *MAGJITË MBROJTJES
    *MAGJITË E LOTARISË
    *MAGJAT E FATIT
    *MAGJAT E Pjellorisë

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...