A na duhet gjithmonë një arsye për të festuar?

Na duhet patjetër një datë? Një ditëlindje, një përvjetor për të festuar? Pse të mos festojmë sot, po po sot, në një ditë cfarëdo, pa një motiv? Apo na duhet gjithmonë një arsye për të festuar dashurinë...

Janë të bukura edhe kujtimet, edhe datat, sepse në të kundërt c’kuptim do të kishte njëra ditë nga tjetra, nuk do të gëzonim për ditëlindjet e njëri tjetrit, as në përvjetore sdo të kishim më lule dhe darka me qirinj, po në thelb pse jemi peng e një date apo një dite apo qoft edhe e një arsyeje...

Pse gjithmonë na duhet një arsye për të thënë gëzuar? A kanë ndjesitë orë, minuta, a janë të numërueshme apo të matshme, apo të gjitha ja veshim ne si stoli...

Ka suksese në jetë, duhen festuar, duartrokitur, përgëzuar, po rruga drejt saj, a nuk ka nevojë për një motiv? Hapat e vështirë deri në një përfundim, a kanë nevojë të ushqehen me një shtysë që të japë zemër për të ecur më tej? Sepse suksesi nuk lind vetvetiu i tillë, formohet, ecën, rritet...

Përkushtimi që japim për ti arritur të gjitha a ka nevojë për një “gëzuar”?!

Është e pashpjegueshme ndjesia se si ne njerëzit kemi një emocion i cili na buron prej shpirti në cikla gëzimesh në sy kur bëhet fjalë për të festuar. A mund ta kufizojmë gëzimin në data që vijnë vetëm një herë në vit? A ka lumturia kalendar? Kam përshtypjen që jo...

Zemra nuk njeh limite!

Më beso, në festën e rradhës do të thuash me plot gojë, sa mirë që u mblodhëm.

Zgjidh një datë, cfarëdo! Zgjidh një ditë, sot!

Bëj një surprizë, duke gëzuar dikë, do të lesh stresin pas dhe në thelb do të kuptosh rëndësinë e njerëzve më të dashur. Gjërat më të bukura jetojnë kur ushqehen me dashuri dhe na e bëjnë jetën më të pasur.

Merr kohën të lumturohesh, ka dicka të bukur në egzaltimin që të merr përgatitja e vetes për një gëzim, dil prej rutinës dhe sot lejoje veten të mos mbetesh peng e një date apo dite... sepse ne nuk na duhet një arsye për të festuar!

Dashuria nuk ka datë!

Comments

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Desantila

Search This Blog