Dritat shuhen kur zemrat ndizen!

Ndoqëm cdo trishtim, heshtje e dhimbje, në cdo hap u tretëm ngadalë! I lamë pas të gjitha, mirëkuptimin, dashamirësinë. Rendëm turr e vrap të urrehemi e pak nga pak t'ja helmojmë ditët vitit!

Sa shpejt u venit dëshira! Si një zemër e mjerë u tulat për të fundit herë në gjurmët tona... Sa ftohtë bën në ëndrrat e mia. Sa pak gjumë për lodhje të shkuara! Si u dogj kështu një qiri i kuq, ende pa ardhur një trokitje në derë për një përqafim…

Shuaj të gjitha dritat, e stolisjet prej peme hiqi një nga një, mësomë në të njëjtën formë si ta zhbëj dashurinë. Mi fshij ditët e më zhduk kujtimet e digj bashkë me to cdo frymëmarrje të marrë bashkë. Provo të jetosh edhe njëherë emocionet e ëmbla të një historie krahë-këputur, vetëm, pa mua aty! Sa i shkretë ngjan sirtari bosh pa të voglat e tua! Një laps mbetur braktisur pa lënë shenjë në ditë me zgjim e me zgjime ndjesish të reja. Një shtëpi pa zemër mbeti! Një zemër lodhur në cepin e një dhome veshur me zbrazëtirën tonë!

Rrëzuam cdo premtim, të dobët mbetëm edhe në të fundit fjalë, thamë gjithë të këqijat bashkë e me zemër ndër dhëmbë urryem! Urryem njëri tjetrin, në pafuqi për të urryer veten për gjithcka dhamë, harruam gjithcka na bënte të fortë, u dergjëm në shtretër plot vrer darkave të vona duke murmuritur emrat e njëri tjetrit!

Na lodhi dashuria!

Nuk bën për zemra si të tonat. Jemi të dobët për të mbajtur mbi shpinë pesha të mëdha, jemi të dobët për rrahje të tilla zemre, për emocione, jemi të prekshëm deri në palcë, na dhëmb vetja.

Uroj që një ditë, pa asnjë arsye në botë, të gjesh veten brenda vetes, të humbasësh veten jashtë saj, të shtrëngosh dhëmbët e në heshtje të pranosh, e kam hequr këmishën e një zemre të lodhur, jam gati të vij në akullnajat më të thepisura në botë, më lodhi dashuria, më bëri më të fortë!

Për të gjithë ata që nuk të njohën e ata që ende nuk e dinë se kush je ti, jepi nga vetja gjënë më të fortë që ke, zhvishe nga vetja dobësinë, përulu me mirënjohje dhe në mesin e tyre ngri një dolli, "duani njerëz, miq, të gjithë…"

Dhe po në këtë ditë uroj të ndihesh krenar për veten! Është momenti më i bukur… mbaje mend, dritat shuhen kur zemrat ndizen!

Comments

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Desantila

Search This Blog