Skip to main content

Më je bërë shpirt!

Ti ma ke pikturuar shpirtin me gjithë ngjyrat e një tavoline të crregullt të një artisti. Më ke bërë një melodi me tinguj që shkon drejt e në dhomën më të ngrohtë të zemrës. Më je bërë shpirt!

Më ke trazuar cdo kafe mëngjesi që flinte ashtu e zezë në sipërfaqen e filxhanit! Më je bërë trazira e preferuar e ditëve me diell. Me ty le të bjerë edhe shi, nuk m’a trishton ditën as mundimi më i vogël i grisë së qiellit për të veshur ngjyrat që sot m’i shkruan fytyra!

E ke bërë edhe hënën të qajë prej cdo ylli që ma ke ulur në duar, e ndjej se jam totalisht e mrekulluar me ty, ndjej të të them se nëse kohën do e ktheja një vit më parë, do vija të të gjeja, të fluturoja e lirë në një hapësirë që ishte shtruar me ndjesitë e tua, duke të mbajtur cdo ditë pranë...



Më ke dhënë frymëmarrjen e një shtegtari që nuk lodhet dukë kërkuar vendin ku mund të jetojë, më ke veshur krahët e lirisë  me sytë puthur paqes! Më je bërë ai shpirt që deri dje nuk e dija se më mungonte. A mund t’ja bërtas botës emrin tënd e të shpërndaj pak pluhur grimcash të arta nga gëzimi im?!

Ti i ke kënduar qiellit me kitarë në ditët kur unë kam heshtur, në mëndje më ke urryer e dashur njëkohësisht por kur të kam parë, kanë shpërthyer lule në hapjen e një kanati dritareje!

Ti erdhe me erën, shkunde cdo fije floku timen dhe me aromën tënde ndeze tek unë gjithë shpirtin!  Me ty mësova të marr frymë prej qiellit, dhe me veten pranova se dua të eci zbathur në gurët e një deti, der atje përtej ku puthet me qiellin, e pastaj bota merr fund...

Comments

  1. Ah moj Desantilaa!! Lum ai qe do te kete ne krahe ty...Do i kenaqet shpirti me germat e tua.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Mua me kenaqet shpirti me keto qe lexoj nga ty, ja kaq ❤️

      Delete
  2. Shume poetike dhe e ndjere. Rastesisht hasa blogun tend ne rrjet. "Cudirat" e botes virtuale ��

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...