Ti ke qënë përherë ai!

Më fal nëse qindra herë të kam mohuar, më fal nëse nuk ta kam thënë, më fal po aq herë sa larg vetes të kam mbajtur, më fal nëse të kam kërkuar në të tjerë, ti ke qënë përherë ai!

Ti je ndjesia më e mirë kur mbyll sytë...

Nuk më duhen fjalët kur kam një të qeshur përballë, nuk dua të më thuash me zë që kujdesesh për mua, më mjafton ky shtrëngimi yt i dorës… Nuk kam nevojë për fjalë, fjalët kanë nevojë për ne! E unë kam hequr dorë prej tyre, i kam braktisur sepse në prehërin e heshtjes, kam një shpirt të lumtur. Është më e fortë se ti, më e dobët se unë, është pa gjurmë, pa hapa, është unike!

Të gjitha gabimet e mia, të shkrira në duar si copëz akulli në ditë të nxehtë, më kanë mbajtur larg teje, sepse më duhej të isha pranë kur botës të mos i duheshin më fjalë, por t’i duhesha botës e heshtur me ty pranë! Nuk kam kohë për pak, ndaj kam flakur tutje gjithë planet që shtrëngoja në duar, ti je skica ime e preferuar. Të gjithë gëzimet e vogla mi vesh ti në një!

E kam thyer zemrën, timen vetë, herë me kokën plot e herë plot me fjalë kot! Sepse e kam ditur që një ditë, do ti rendisja dëshirat si lutje cdo qielli që merr ngjyrën e penelit tim! Edhe yjet do të zbrisnin një nga një duarve të mia për ty, aq të deshën dhe ato, ndaj e kam të paqtë heshtjen e fjalëve e nuk ja dua prehjen midis nesh!

Të gjitha ditët janë të ruajtura për një moment kur të mbetemi pa asnjë përgjigje, të ruajtura fort si një shpërthim i fortë emocionesh, kur jeta të lëshon më duar përplasur në tokë, kur rraskapitur dorëzohesh e thua nuk mundem më, kur kokën e ul e pafuqishme për të ndryshuar vetëm një orë të trishtë, e për të gjitha këto, e ruajtur mbetet dita për të dashur!

Jam e armatosur me lule të ngjyrosura fort në të kuqe! Të gjithë i shkruajnë një këngë dikujt, thyhen zemra e shkruhen poezi, vizatohen e gërvishten letra me të zezë, e pikturave u vëmë emra, ty stë prek dot asnjë nga këto, a preket ajri? Pse e imagjinoj në të qielltë përherë? Sepse në të kaltë r marrin jetë edhe të parat fije të arta të diellit, si ty!

Sa e ëmbël është shija e rënies në duar të buta të dëshirave. Më duhet vetëm një ditë si kjo, për t’i thënë vetes se jam më shumë se cfarë mund të bëj, jam e lumtur që je ti, ti përherë ke qënë ai!

Comments

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Desantila

Search This Blog