Skip to main content

Nuk jemi si dikur...


Sa herë kemi premtuar që do të shiheshim prapë e sa herë  të tjera nuk kemi mundur të mbajmë fjalën. Sa herë të tjera lëkundëm cdo hap për të provuar veten por nuk mundëm. Më thuaj pak, sa pyetje i ke mbytur brënda vetes e mua nuk m’i ke thënë kurrë…

Njëmijë kujtime m’u ndezën padashur kur dëgjova emrin tënd. As kryet nuk e lëviza, ndjeva frikë prej vetes, a do mundesha të vrisja dhe njëherë zemrën duke të të parë sërisht! Emrin tënd e njoh si vënd, kam jetuar aty e për pak nuk dua të kthehem. Më bëjnë keq mendimet mbi ty!
Është më mirë të mos shihemi! Kohës i është mbushur fronti plot e më tej ka vetëm një hapësirë të qielltë, ti dhe unë nuk i duhemi, ne e braktisëm si të mos ekzistonte, sot le t’i kthejmë një favor, të qëndrojmë larg…

Larg asaj që na bënte të duheshim, larg kujtimeve, ato ma hanë shpirtin, akoma skam gjetur vendin e duhur që ti braktis e të mos i marr kurrë mbrapsht, larg vetes, edhe kjo ka filluar më tradhton mëndjen, larg teje, ti je padiskutim vëndi ku nuk dua të kthehem më!
Më the se të mungoja, për dreq i dëgjova këto fjalë! Ika pa folur, smë kish mbetur më asgjë për të thënë, herët të kisha pohuar, nuk jemi më si dikur! Kam pasur një zemër të madhe, të nxinte aty ty dhe shpirtin tënd, edhe gjithcka tjetër plot që unë dija të të jepja…
Ne ishim zëri i njëmijëve por thyem një nga një drunjtë që mbanin fort dy njerëz si ne. Nuk e di se si por mendoja se kisha gjetur veten, në fakt isha humbur me ty, në atë rrugë që nuk dua të kthehem më!


Kam gjetur një vënd ku dua të rri tani, të zgjasë aq sa mundet, e dua dhe për pak, është larg teje, është afër meje, është gjithcka më duhet pa të pasur ty përreth. Ti më bën dëm! Po e pranoj, do jesh gjithnjë pjesëz e fortë e dobësisë time, ajo copë që nuk do doja të kisha njohur, sepse do më duhet të tregoj se si ti ishe i preferuari im!

Do më duhet të flas për ty e të pranoj se kur mendoj për veten, përmënd emrin tënd si dikush që dikur fort më donte! Do më duhet t’u them njerëzve se isha e lumtur dhe se nuk kam frikë nëse sot nuk të dua, të pranoj se kur dëgjoj të flitet për ty, është mjaftueshëm , sepse kam kuptuar që të jesh në mëndjen tënde si dikur, më ngjan me muzikë të vjetër që të vjedh buzëqeshjen…
Më the se më kërkoje mbrapsht, me fund piva gotën që rrokullisja ndër duar, të shtrëngova fort në përqafim… ti më bën dëm, ti je padiskutim vëndi ku nuk dua të kthehem më!



Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Të dielën…

Merre veten përdore dhe ulu diku larg dhe qetë. Merr muzikë, merr me vete ca kujtime të bukura të vogla që të të shërbejnë si gosti për paqen tënde të ëmbël, merr me vete edhe veten, atë më të dobtën, më të cënueshmen vete, merre dhe lëshoje të lirë pikërisht aty… Ktheja shpinën diellit të të ngrohë, mos pesho asnjë gjë në mendje dhe mendo se në atë cast ekziston vetëm një moment mondan, i paprekshëm nga rutina, është momenti yt. Duke parë veten nga ky cep i jetës, ngjyrat marrin edhe më shumë dritë, padashje edhe elementi më i parëndësishëm, merr formë! A bën ta ngrijmë këtë pamje bashkë me ndjesinë e dlirë? Sa e bukur vjen jeta kur zgjedh të shohësh prej nga këtu, shtrirë në bar të njomë, me sytë qiellit, me duart që vizatojnë ëndrra në re, me dëshirat e lëna në ajër si balona fëmijësh që era i përkëdhel me qejf. Ndiz muzikën dhe sill në mendje cdo kujtim që të vjen prej saj… Vallëzo me veten, sic bën me tjetrin, me gjithë pasionin që rrekemi të japim pa kursim për gjithcka...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...