Skip to main content

Ti je vëndi im i preferuar!


Dallova një buqetë tulipanësh mbi tryezë e nisa të qaj e të qesh! E dija që në letrën lejla përbri do ishin gjurmët e tua…

“Unë nuk di të dua si ti, jam i padurueshëm, shpesh herë e humbas qetësinë, e herë të tjera vesh në fytyrë heshtjen e inatit. Por ti, ti je e cmëndur! Ti je uragani i jetës së cdokujt, ti bën pluhur në sipërfaqe të ditëve të mia, ti i vizaton të kuqen sipër një pikture të një fëmijë, qesh me shpirt në biseda të akullta…
Ti je bileta më e shpeshtë e fluturimeve të mia! Je udhëtimi që mezi e pres, je valixhja e minutës së fundit, dëshira për diell, muzika e natës time, je alkooli i dehjes së verës!
Je dëshira për t’u rikthyer një orë e më parë tek ti, je padurimi, je britma, ulërima, ti je gjithë jetët e një bote, krrusur aty në shpirtin tënd!
Nuk jam një njeri perfekt, nuk di të bëj ëndrra realitet, as yjeve nuk ju vë emra. Nuk di të dua sic bën ti, as nuk dua ta provoj, frika ime më e madhe është të jem perfekt si ti! Sepse ti realisht je e frikshme.

Nuk di të dëgjoj njëherësh të gjithë rrymat muzikore e të pëlqej njëkohësisht autorë të ndryshëm tekstesh, nuk ja dal dot të përqafoj cdo ditë një film të ri, as nuk përpiqem të mbush jetët e cdokujt, mendoja se përpjekjet e mia ishin të furishme përballë shpejtësisë tënde, por ti je e paparashikueshme!
Të kam lënë një vënd bosh tek unë që t’a përdorësh edhe për inatet e tua me botën, në cdo ditë të vitit do ta bëja këtë. Ajo që të trishton ty, duhet të shkruhet diku, dua që të gjithë momentet e tua që të bëjnë të humbasësh të qeshurën, ti strehosh tek unë, vetëm kështu do mësoj si të të rikthej edhe njëherë stuhitë e gëzimit tek ti!



Nuk e di si do të ishte një ditë pa ty, por nuk dua të rikthehem aty, nuk e di se si është të mos jesh në qëndrën e vëmëndjes tënde, nuk dua ta provoj, unë nuk e di si është të zgjohesh pa  zhurmën tënde vërdallë, as pa fishkëllimën tënde në guzhinë ndërkohë që zbathur  bën ecejake  me filxhanin e kafes në duar. Nuk dua ta di më si është një darkë pa ty, as se cfarë është këmbëngulja për të shkuar diku vetëm se do ti!
Njerëzit përherë kërkojnë veten tek tjetri, ti je kaq ndryshe nga unë, ti më bën tjetër njeri! Do të rikthehesha cdo ditë tek ty, nuk ka vënd më të bukur se në zemrën tënde!”

Më bën te qesh e të qaj njëkohësisht, unë as nuk përpiqem të të ndryshoj, e ti je kaq i ngjashëm me mua! Ti nuk e di se përtej asaj që unë bëj, je gjithnjë frymëzimi im, je energjia që jap prej shpirti në cdo ditë prej në zgjim! 

Unë nuk kam frikë të qaj e të gjej një vend për të qeshur përsëri, ti je përqafimi i duhur ku mund ta bëj këtë…

Desantila

Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Të dielën…

Merre veten përdore dhe ulu diku larg dhe qetë. Merr muzikë, merr me vete ca kujtime të bukura të vogla që të të shërbejnë si gosti për paqen tënde të ëmbël, merr me vete edhe veten, atë më të dobtën, më të cënueshmen vete, merre dhe lëshoje të lirë pikërisht aty… Ktheja shpinën diellit të të ngrohë, mos pesho asnjë gjë në mendje dhe mendo se në atë cast ekziston vetëm një moment mondan, i paprekshëm nga rutina, është momenti yt. Duke parë veten nga ky cep i jetës, ngjyrat marrin edhe më shumë dritë, padashje edhe elementi më i parëndësishëm, merr formë! A bën ta ngrijmë këtë pamje bashkë me ndjesinë e dlirë? Sa e bukur vjen jeta kur zgjedh të shohësh prej nga këtu, shtrirë në bar të njomë, me sytë qiellit, me duart që vizatojnë ëndrra në re, me dëshirat e lëna në ajër si balona fëmijësh që era i përkëdhel me qejf. Ndiz muzikën dhe sill në mendje cdo kujtim që të vjen prej saj… Vallëzo me veten, sic bën me tjetrin, me gjithë pasionin që rrekemi të japim pa kursim për gjithcka...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...