Skip to main content

Tek sirtari me çelës!


Mirëmëngjes, si je? Më ka marrë malli për ty…
Mos m’i quaj të gjitha ato që t’i kam thënë, të kam gënjyer. Mos m’a beso edhe të fundit fjalë, e kam nxjerrë prej dëshpërimit . Mos ik, unë të dua mbrapsht! Dua të të shoh, më kënaq prania jote, si nuk kam forcë të bëj të njëjtën gjë si  ti?!

Kthehu, do të kujdesem për ty ndryshe… Të premtoj, ti e di që nuk t’i them kurrë këto! Ngaqë unë nuk di si falet,po t’a kërkoj ty! Ti e bën përherë… sa i mirë je!
Jam ndrequr, besomë, nuk bëj më si dikur,  nuk do të të dua aq fort, do të të dua më pak, do të heq dorë nga përkujdesja e tepërt, do të shkruaj më rrallë, nuk do të të telefonoj, nuk do të t’i kujtoj përvjetoret, as nuk do të lodh duke të kërkuar të qëndrosh me mua…

Më fal që të kam dhënë nga vetja ato që ti nuk i mban, të kam ngarkuar tepër, që të kam pritur kur ti nuk ishe, të kam vënë në sikletin që ti nuk e përballon, më fal që e kam fshehur dhimbjen time me një buzëqeshje  përballë fytyrës tëndë, më fal se ti nuk je dot i lumtur si unë…
Tani nuk do më shohësh më si atëherë, jam ndrequr, po marr mbrapsht të gjitha që t’i dhashë, dua t’i jap formë dhe njëherë shpirtit sic ishte dikur, pak nga pak po marr edhe ato që ishin tuat, me kohën u mësova të përvetësoj dhe gjëra që nuk më përkasin, sidomos ato që m’i mbaje fshehur!
Të dua mbrapsht, vërtet e kam, të të tregoj se unë di të jem si ty, madje të të ftoj të përballemi, unë si ti e ti si vetja, këndshëm ë?!
Më fal se nuk e prisje… po kush të ka thënë që surprizat duhet të jenë gjithmonë të bukura, unë nuk i kam njohur për të tilla, e kështu dua të t’i ofroj, nuk është bukur të gjesh dikë po aq të poshtër sa vetja, dikush duhet të fundoset xhanëm…
Nuk është bukur të të bëjnë të ndihesh tepër!
Tepër të ka dëmtuar ty, por në fakt unë jam mësuar me shumë!




E megjithatë kësaj rradhe të dua mbrapsht sepse ti më ke peng gjithë të miat rreshta, gjithë të dielat, shumë puthje borxh, shumë netë pa gjumë, sa e sa gërma që i ke ngrenë pa të keq prej meje, disa ditëlindje, shumë kilometra.
Të dua mbrapsht sepse dua të mbledh cdo gjë që është e imja, cdo gjë që duhet të bëhet e imja, cdo gjë që nuk të kam marrë…
Në krahun tim të djathtë kam një komedinë … aty do të mbyll arsyen se pse të kam dashur ashtu sic ishe dhe mos-përpjekjen time për të të ndryshuar, faktin që kam qëndruar me ty në kohën tënde më të keqe, që jam kujdesur për ty më shume se c’duhet e se të bëra një njeri më të mirë për dikë tjetër!


Në sirtarin tim të parë më celës, aty do t’i mbyll!

Desantila

Comments

  1. Bravo,shkrim shume I bukur 😊

    ReplyDelete
  2. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Të dielën…

Merre veten përdore dhe ulu diku larg dhe qetë. Merr muzikë, merr me vete ca kujtime të bukura të vogla që të të shërbejnë si gosti për paqen tënde të ëmbël, merr me vete edhe veten, atë më të dobtën, më të cënueshmen vete, merre dhe lëshoje të lirë pikërisht aty… Ktheja shpinën diellit të të ngrohë, mos pesho asnjë gjë në mendje dhe mendo se në atë cast ekziston vetëm një moment mondan, i paprekshëm nga rutina, është momenti yt. Duke parë veten nga ky cep i jetës, ngjyrat marrin edhe më shumë dritë, padashje edhe elementi më i parëndësishëm, merr formë! A bën ta ngrijmë këtë pamje bashkë me ndjesinë e dlirë? Sa e bukur vjen jeta kur zgjedh të shohësh prej nga këtu, shtrirë në bar të njomë, me sytë qiellit, me duart që vizatojnë ëndrra në re, me dëshirat e lëna në ajër si balona fëmijësh që era i përkëdhel me qejf. Ndiz muzikën dhe sill në mendje cdo kujtim që të vjen prej saj… Vallëzo me veten, sic bën me tjetrin, me gjithë pasionin që rrekemi të japim pa kursim për gjithcka...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...