Skip to main content

Kam veshur shpirtin tënd...

Më thuaj cfarë t’i marr? Një gjë të dukshme…
Merri shpirtin më tha…
Edhe shpirti i prekshëm është!

Më këputi krahët! Krahët e dëshirës që sapo e kisha bërë gati për një fluturim, afër, aty afër për në shpirtin tënd!
Të mora një këmishë, për t’i mbështjellë kujtimet kur të kem ftohtë nga mungesa që do më lësh ti…
Mora një laps, ti dikur vizatoje me kokën mbështetur në timen, duke më folur për gjërat që sot nuk mundemi t’i shkruajmë!
Mora një muzikë, një shikim, një lutje, dy ëndrra dhe i heshta në një gllënjkë të tretur me ngjyrën e të shkuarës! E piva me një frymë!
Mora dhe atë shikimin tënd të vrenjtur prej diellit, kur fryn, kur bën ftohtë, kur qielli dhe ngjyra e papërcaktimtë e detit, janë njëjtë me sytë e tu!

Shpirt, të mora mëndjen, ti e di, prej në fillim ta kam thënë, aq më duhet nga ti. Unë të kam thyer zemrën e kam hyrë aty përtej xhamave të mbetur, gjeta rrugën për në shpirtin tënd! Është kaq bukur këtu, sytë nuk më ngopen prej qiellit që ke si cati. Unë nuk dua të jem gjysma jote më e mirë, dua të jem ajo që të kujton se ti tashmë je një, i plotë! Dua të di si qarkullon gjaku yt kur dëgjon emrin tim. Të di se si duket shpirti yt ende pa i zhveshur rrobat… unë jam e jotja!
Kur të jesh gati të ndjesh ndër gishta një lëkurë që mbi shpinë do t’i shkruhet një novelë, më bëj një nder, shkruaj me penelë! Nëse në shpirtin tim të duket errësirë, të siguroj se nuk është e tillë, mungon dritë dhe gabimet e mia në fakt nuk janë të tilla, janë të gjitha një: mungesa jote!



Ka vetëm një sekondë ku e gjithë bota ndalon për një kohë të shkurtër, midis një shikimi dhe një puthje, ku e vetmja e ndërmjetme  është momenti i shkëputjes, për t’u rikthyer dhe njëherë, më e fortë, më intensive, unë tek ty, një cast përfundimi ku kuptojmë se pikërisht aty, është vetëm fillimi!
Më sheh si për të më thënë: shkoi vonë, bën mirë të ikësh…
Ndërkohë që marr rugën për të ikur, i kujtoj vetes se duhet të marr frymë, e zemrës i them që duhet të rrahë. Sot kam veshur gjërat që më së shumti i pëlqej tek ti!

Kam veshur shpirtin tënd...

Comments

  1. UnknownMay 28, 2016 at 12:15 PM

    Une nuk gjeje fjale te te komentoje...

    ReplyDelete
  2. Ela durresJuly 23, 2016 at 1:19 PM

    Ti moj vajze na ke mare zemren te gjitheve me keto shkrime kaq te bukura.

    ReplyDelete
  3. Ela durresJuly 23, 2016 at 1:19 PM

    Ti moj vajze na ke mare zemren te gjitheve me keto shkrime kaq te bukura.

    ReplyDelete
  4. UnknownNovember 3, 2016 at 7:27 AM

    Sa bukur shkruan ti, nuk do resht duke te ta thene ^_^

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...
Post a Comment
Read more

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...
Post a Comment
Read more

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...
Post a Comment
Read more