Skip to main content

As unë nuk të dua ty!


Shprehja “ti nuk e do veten mjaftueshëm”, ka filluar më tingëllon si “xhaketë pranvere” kur të mendoj ty, që  e vë krahëve, po andej nga mesdita që ngrohet pak, e heq prap!
Në fakt, tani që e mendoj mirë, me vërte ti nuk e do veten mjaftueshëm, të ishte se e doje, nuk i ndiqje të zezat një nga një. Atë energji që harxhon t’u shkosh pas fijes dështimeve të tua të sugjeroj  përdorësh në një formë tjetër, ose mos e përdor hic, ruaje!

Më thuaj pak sa herë e ke gjetur veten duke gjykuar në heshtje të tjerët! Aty në atë momentin e poshtër që goja të lidh cdo fije-keqe për gjëra që po t’i vishje ti, ty do të dukeshin aq normale, ose më keq akoma, ty do të fliste subkoshienca se ke bërë gjënë më perfekte në botë! S’të vjen mirë që po të flas si ai djalli mistrec i vogël që të ulet në cep të shpatullës me pirunin tre-dhëmbësh në dorë. Prit se ende stë kam pickuar, sot kam marrë vetëm fjalët me vete…

Ti ke frikë nga refuzimi! Po po, këtë e di mirë! Ndaj për të mbajtur veten larg nga kjo ndjesi e jotja përpiqesh të gjesh cdo mundësi, si ai grepi në det, e nuk të lodh aspak qëndrimi për një kohë të gjatë në kërkim të një gjëje sado e vogël të jetë, t’ja marrësh shpirtin dhe asaj…
Të të shpjegoj dicka?! Nëse inatin e ke me të “voglin” po të them se dikur, në libra të shkollës fillore përdorej një krahasim për ata më të dobëtit: “trupeshk”. Edhe po thoja: mua nuk më pëlqen peshkimi, nuk më pëlqen as të jem e peshkuar, preferoj të praktikoj hipizëm, më pëlqejnë kuajt!



Më lër të të flas në të bardhë:
Nëse e sheh veten me gabime të vogla, pranoi! Mos fajëso askënd. Një ditë do të të rëndojë dyfish. Nëse ke një ditë të keqe, nuk është faji im, as i tjetrit, cliroje veten nga mundimet e tepërta që të kërkojnë të veshësh bukur një gënjeshtër. Mos e kritiko kurrë veten, ti nuk mund të jesh kurrë aq i mirë sa supozon ti se je. Ajo cfarë ti je, është ajo cfarë ti shfaq, zëri yt është cdo gjë që ti do të më japësh! Ndjesë por unë nuk të blej dot “gjërat” që nuk më duhen!
Mua më duhet e “zhveshura” jote, ajo që ti ja njeh vetes, të gjitha difektet e pastra të tuat, dështimet, pranimet, triumfet! Ato, mi thua dot? Mi prezanton dot? Sa fuqi ke të më flasësh për këto… T’i thuash të tjerëve që “unë e dua veten me të këqijat e mia?!”

Ti mund të jesh e shëndoshë por prap t’a duash veten, mund të jesh e shëndoshë (e më fal që po e them në formë harbute) por ama ke një personalitet shumë të fortë dhe të lumtë për këtë, mund të jesh e shëndoshë e të qepësh kostumin tënd, por ti nuk mund të jesh e shëndoshë dhe të jesh e shëndetshme njëkohësisht! (Uroj ta kesh kuptuar në thelb…)

Në fakt, tani që e mendoj mirë, me vërte ti nuk e do veten mjaftueshëm, të ishte se e doje, nuk i ndiqje të zezat një nga një. Kur të zgjohesh, të ndjesh lumturinë, e të duash veten, më lajmëro…

Der atëherë, as unë nuk të dua ty!

Desantila


Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Të dielën…

Merre veten përdore dhe ulu diku larg dhe qetë. Merr muzikë, merr me vete ca kujtime të bukura të vogla që të të shërbejnë si gosti për paqen tënde të ëmbël, merr me vete edhe veten, atë më të dobtën, më të cënueshmen vete, merre dhe lëshoje të lirë pikërisht aty… Ktheja shpinën diellit të të ngrohë, mos pesho asnjë gjë në mendje dhe mendo se në atë cast ekziston vetëm një moment mondan, i paprekshëm nga rutina, është momenti yt. Duke parë veten nga ky cep i jetës, ngjyrat marrin edhe më shumë dritë, padashje edhe elementi më i parëndësishëm, merr formë! A bën ta ngrijmë këtë pamje bashkë me ndjesinë e dlirë? Sa e bukur vjen jeta kur zgjedh të shohësh prej nga këtu, shtrirë në bar të njomë, me sytë qiellit, me duart që vizatojnë ëndrra në re, me dëshirat e lëna në ajër si balona fëmijësh që era i përkëdhel me qejf. Ndiz muzikën dhe sill në mendje cdo kujtim që të vjen prej saj… Vallëzo me veten, sic bën me tjetrin, me gjithë pasionin që rrekemi të japim pa kursim për gjithcka...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...