Skip to main content

Më kujto të të harroj!

Më kujto të lutem që më duhet të takoj dikë sot…
Më kujto që më vonë më duhet të shkoj në bankë dhe më pas më kujto që duhet të shkoj të vizitohem…
Kujtomë dhe njëherë se sa e hidhur është të të mbajnë larg dhe të jua ndjesh në fytyrë mungesën, sa e trishtë është t’i përtypësh një pas një dëshirat, sa e vrenjtur bëhet dhe koha kur qiellin ma prishin retë e tua!

Por mos harro dicka:
Kur të më kesh vendosur në kutizën e të voglave të shkuara, do të të kthehem me fuqinë më të madhe që më mbart shpirti, aty ku askush sdo të mundet të të kuptojë, aty ku të tjerët asnjëherë nuk të kanë goditur, ku njerëzit nuk të kanë njohur. Më lër të të shfajësoj sepse të mbaj në atë pjesë të harruar të mëndjes ku ndoshta edhe pluhuri të ka zënë. Kujtomë të të liroj nga ndërgjegja sepse je një peshë e panevojshme aty. Më jep mundësinë të të heq nga duart ato pak të mira që ti dhurova prej zemre. 
Ka kohë që nuk më dhëmb asnjë pjesë e asaj që mbeti, ndaj më kujto të bëj një vizitë për të hequr cdo merak. 


Jam pak vonë por mos u shqetëso, jam në kohë të mjaftueshme për të të bërë ty të ndihesh keq! Jam në ditën më të mirë për të të veshur ty shëmtuar, dhe mos mendo se nuk e kam bërë…
Cuditërisht kam mësuar se gjëja më e thjeshtë sot është të të bëjnë të ndihesh keq! Dhe ka forma të ndryshme që përcillet kjo ndjesi. Është dikush që të thotë se je shëndoshur, e është dikush tjetër që të thotë se nuk të shkon të dobësohesh se ti kështu je…
Mua nuk më përfshin dëshira jote për të më bërë të ndihem keq, asnjëherë në jetë nuk më kanë pëlqyer gjërat e thjeshta, preferoj të komplikoj situatën për të kuptuar nëse njerëzit janë ata që dua unë të besoj apo janë realisht ata “pa doreza” që më shfaqen, nëse unë realisht dua të bëhem pjesë e të keqes së tyre apo jam pre e grackës së ndotur, nëse me të vërtetë dua ta shpenzoj atë kohë mbi njerëz që më bëjnë të vjell vrer ose me ata njerëz që më pëlqen të shijoj sheqer!

Por në këtë jetë, nuk duhet thjesht të ekzistosh, dhe me këtë gjë të bësh dëm, se e bën edhe me kaq gjë, dihet, duhet të mësosh të jetosh dhe ti japësh hapësirë vetes që ti mundesh për më shumë dhe më beso, ti mundesh të bësh më shumë! Nuk është fat që sot u zgjove, bën mirë të mësosh dicka më shumë, t’i japësh mëndjes një dritare të vogël, të pikturosh, të dëgjosh historinë e vëndit tënd, të bësh mirë, por mos rri pa bërë gjë e keq mos bëj gjithsesi, e dimë të gjithë që cikli i jetës do të të sjellë në atë prag që do ti hapësh dyert një ditë të keqes së padëshiruar…
Po në fakt më keni ngrënë jo pak kohë, që e kam futur  gjëkundi në një bllok për të mos e harruar se ma keni borxh…
Kam menduar se përherë të qënurit optimist dhe i lumtur shkojnë paralelisht bashkë…
Njerëzit optimist janë përherë me vonesë…

Ndaj të lutem, më kujto të të harroj!

Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Të dielën…

Merre veten përdore dhe ulu diku larg dhe qetë. Merr muzikë, merr me vete ca kujtime të bukura të vogla që të të shërbejnë si gosti për paqen tënde të ëmbël, merr me vete edhe veten, atë më të dobtën, më të cënueshmen vete, merre dhe lëshoje të lirë pikërisht aty… Ktheja shpinën diellit të të ngrohë, mos pesho asnjë gjë në mendje dhe mendo se në atë cast ekziston vetëm një moment mondan, i paprekshëm nga rutina, është momenti yt. Duke parë veten nga ky cep i jetës, ngjyrat marrin edhe më shumë dritë, padashje edhe elementi më i parëndësishëm, merr formë! A bën ta ngrijmë këtë pamje bashkë me ndjesinë e dlirë? Sa e bukur vjen jeta kur zgjedh të shohësh prej nga këtu, shtrirë në bar të njomë, me sytë qiellit, me duart që vizatojnë ëndrra në re, me dëshirat e lëna në ajër si balona fëmijësh që era i përkëdhel me qejf. Ndiz muzikën dhe sill në mendje cdo kujtim që të vjen prej saj… Vallëzo me veten, sic bën me tjetrin, me gjithë pasionin që rrekemi të japim pa kursim për gjithcka...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...