Skip to main content

Është vonë për të qënë të lumtur!


Ka kaluar mesnata dhe vec  gotës që mbaj në dorë dhe e lëkund në harmoni me tingujt, mbaj në mënd edhe peshën e kujtimeve. Gëzuar për to! Dollitë ngrihen disa herë gjatë natës, e zakonisht të ftojnë ti pish me fund!

U bë vonë!
E unë nuk kam kohë të të dëgjoj. Veshin ma zuri muzika dhe ajrin ma mbushi atmosfera. Si nëpër tym më vjen ndërmënd dicka që shquaja përherë si vlerë timen: kam mjaftueshëm shpirt për  dy, ndaj smë është dashur ndonjëherë ta kërkoj gjetkë!
Është vonë se unë tashmë e dhashë krejt shpirtin aty, po hapësira ishte bosh e s’e ngopa dot.
Është vonë se u desh të nxitoja unë, ndryshe sdo të mund të rigjeja dot veten.
Është vonë se as kohët nuk na deshën!
Është vonë se ishte darkë kur më gjete, e tani është mëngjes kur unë nuk dua të më kërkosh më…

Ka një formulë të cuditshme në fakt të gjërave. Kur ti ikën prej tyre, ato nxitojnë për tek ti, por ndërkohë ty të janë ngacmuar “qelizat” më tutje, e nuk i lë të të afrohen.
Mos më shih ashtu, nuk jam zbukuruar, është thjesht hija që kam marrë duke të të qëndruar larg, më ka rënë dhe dielli e sytë nuk arrij t’i hap plotësisht, por arrij të ndjej ngrohtë e më mjafton. Mos më kërko më, se nuk dua të të bëj të ndjesh atë pjesë që nuk ma njeh, të ndjerit i tepërt, kam zemër për ta bërë me dëshirë atë pjesë. Mos m’i kujto as ditët si kjo, ku vullnetshëm vije në hapësirën time. Largohu pak tani se bën shumë nxehtë! E mos hajde me justifikime të lutem, se nuk mi mban dot filxhani kafes.  

Aq sa më mban shpirti dëshirën për të qënë një poezi, aq më mbajnë duart për të të shtyrë më tutje prej nga erdhe! Jam shumë e keqe kur mi ngacmojnë gjërat e mia. Edhe mos kalo nga rruga ime!
Edhe shiko, e di cke? A ikën diku që të mos mundesh as të më shohësh?! Po po, ik ti. Unë jam në habitatin tim. Ti nuk jeton dot këtu, jo pra… nuk jeton dot. Ku e di ti cdo të thotë të jetosh me lumturinë?! Jo pra jo, nuk e di ti. Ta them unë pse…



Lumturia, është stil jetese!
Nuk është thjesht një punë e mirë, një rrogë, një buzëqeshje tek-tuk e më pas trishtim në jastëk kur shtrihesh të flesh, nuk është një e mirë materiale, këto të gjitha janë fragmente të saj…
Lumturia vjen së brëndshmi, atëherë kur ti lejon të jashtmen të qëndrojë atje ku është sepse ke mjaftushëm shpirt plot për të ngopur veten. Kur ëndrrat janë të tuat, jo të botës, prej të keqes tënde, dikush mësoi të mirën, për të mirën tënde, dikush u bë i keq! Unë kam ikur, e kam marrë me vete dhe diellin, nuk dua të bëhet vonë për të qënë ngrohtë në shpirtin tim. Mos e kërko lumturinë…
Sigurisht që e kam marrë unë…

U bë vonë për të ardhur herët!

Desantila

Comments

  1. UnknownApril 18, 2016 at 3:59 AM

    Perla Shpirterore :)
    Nuk eshte pune , as rroge , as materie ...kur mendon ta kerkosh ajo iken, sepse eshte dicka qe krijohet , por jo kerkohet. Superrr Desantila :D

    ReplyDelete
    Replies
    1. DesantilaApril 18, 2016 at 4:06 AM

      Me bukur se te komentohesh ne kete forme, nuk ka!
      Faleminderiiit, per kohen mbi te gjitha.

      Delete
  2. EllenMarch 7, 2022 at 9:39 AM

    Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Të dielën…

Merre veten përdore dhe ulu diku larg dhe qetë. Merr muzikë, merr me vete ca kujtime të bukura të vogla që të të shërbejnë si gosti për paqen tënde të ëmbël, merr me vete edhe veten, atë më të dobtën, më të cënueshmen vete, merre dhe lëshoje të lirë pikërisht aty… Ktheja shpinën diellit të të ngrohë, mos pesho asnjë gjë në mendje dhe mendo se në atë cast ekziston vetëm një moment mondan, i paprekshëm nga rutina, është momenti yt. Duke parë veten nga ky cep i jetës, ngjyrat marrin edhe më shumë dritë, padashje edhe elementi më i parëndësishëm, merr formë! A bën ta ngrijmë këtë pamje bashkë me ndjesinë e dlirë? Sa e bukur vjen jeta kur zgjedh të shohësh prej nga këtu, shtrirë në bar të njomë, me sytë qiellit, me duart që vizatojnë ëndrra në re, me dëshirat e lëna në ajër si balona fëmijësh që era i përkëdhel me qejf. Ndiz muzikën dhe sill në mendje cdo kujtim që të vjen prej saj… Vallëzo me veten, sic bën me tjetrin, me gjithë pasionin që rrekemi të japim pa kursim për gjithcka...
Post a Comment
Read more

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...
16 comments
Read more

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...
Post a Comment
Read more