Skip to main content

Më shtyn dot?

Më premto se nëse e gjithë bota të hidhet poshtë ti nuk do të heqësh dorë nga idealet e tua.

Besimi që ti ke se ndoshta me të vërtetë nuk mund ta ndryshosh botën, por mund ti japësh asaj një ndryshim nga vetja, se goditja më e mahnitshme në jetë është dashuria, se frymëzimi që ti ke për karrierën tënde të ushqen ty cdo ditë, se naiviteti yt nuk është absurd, se ëndrrat janë më të vërteta kur kanë brënda saj forcën dhe kurajon për ti veshur me realitet.

Jeto me guxim dhe vlerëso çdo gjë që kjo ndjenjë përfshin. Merr përsipër rreziqe. Përqafoje dështimin si një mundësi për t’u rritur. Ndjeje frikën, se fundja je njeri…

Vetëm të lutem më premto dicka:

Mos më ushqe me iluzione, e kam kaluar fëmijërinë më kartona të animuar, jam ngopur me përralla, e tani më është sosur durimi.
Më mbaj larg vetes nëse nuk kë forcën e duhur për të më përballuar, më beso, jam e rëndë dhe vetes i druhem kur kam kontakt me peshoren, e di pse?! Me peshon shumë rëndë shpirti.
Më thuaj me plot gojën: Nuk të duroj dot kur jep kaq shumë nga vetja, ma thuaj, të lutem, para se të arrij në konsumim tek një hapësirë boshe që unë nuk e ngop dot me frymë.

Më thuaj me zë e jo me heshtje, se cfarë më bën këtë që jam me ty, por të lutem, mos e bërtit tek të tjerët atë cka unë jam e nuk të përket ty, lërë për dikë tjetër “një kupë” që ti nuk e ngre dot. Mos më duaj pak, ndryshe zemra nuk do ngopet me ushqim e do të të tradhëtoj. Më mbaj larg nga turma, jam shumë e llastuar për ta ndarë vëmëndjen time me aktorët e teatrit tënd, e nuk ja them shumë për skenare, kështu që para se të të dal unë jashtë programit tënd, bëhu një regjizor i mirë.


Mesazhet mi shkruaj të plota, mos i ha fjalët, ha mëngjes, dhe ushqehu mirë! Mos më tund në kolovarëse, nëse nuk ke fuqinë të më bësh sytë të më verbohen nga rrezja e diellit që më puth qepallat kur i afrohem. Vishu me mirësi, ndryshe do kesh ftohtë, jepi vetes dhuratën e të vërtetës, dëgjo më pak të tjerët e mbaj ritmin e zemrës tënde, mua do më kesh përdore pas këtyre. Mos më thuaj se je më i madh se unë që kur të të shoh nga afër të më dukesh aq i vogël.

Më thuaj nëse nuk i mban dot, unë kam ende vënd bosh për të plotësuar edhe rreshta të tjerë. Më ka mbetur bosh edhe vendi për të duartrokitur cdo ëndërr që e zgjova në mëngjes. Për të qënë po aq entuziaste edhe për sukseset e të tjerëve. Për të gjetur më shumë kohë për të përmirësuar veten sa të mos kem kohë për të kritikuar të tjerët. Dhe për të jetuar me besimin se nëse unë dua e kthej botën në anën time...

Comments

  1. Mirëdita, ndërsa jeni duke e lexuar këtë, dijeni që problemet tuaja janë zgjidhur përgjysmë nëse mund të ndërmerrni veprime në lidhje me to sepse ajo është një grua e fuqishme shpirtërore atje e quajtur Dr dawn acuna, të cilën e takova duke lexuar një artikull në internet, ajo më ndihmoi me një magji që ma ktheu burrin pasi burri më la për më shumë se 8 muaj, ajo bëri një magji që më ndihmoi të mbetem shtatzënë për burrin tim dhe tani kemi 2 fëmijë të bukur, tani jeta ime në martesë po shkon mirë, çfarë mund të kërkoj më shumë .... a keni problem që dëshironi të zgjidhni?

    *Nëse dëshironi të mbeteni shtatzënë.
    *Nëse doni të pajtoheni me burrin tuaj.
    *Nëse keni nevojë për të kuruar ndonjë sëmundje.
    *Nëse doni të ndaloni abortin.
    Dhe shumë të tjera, acuna e agimit do t'ju mahnitë me Fuqitë e saj të mëdha. kontaktoni atë në whatsapp: { +2348032246310 }
    Email: { dawnacuna314@gmail.com }

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Të dielën…

Merre veten përdore dhe ulu diku larg dhe qetë. Merr muzikë, merr me vete ca kujtime të bukura të vogla që të të shërbejnë si gosti për paqen tënde të ëmbël, merr me vete edhe veten, atë më të dobtën, më të cënueshmen vete, merre dhe lëshoje të lirë pikërisht aty… Ktheja shpinën diellit të të ngrohë, mos pesho asnjë gjë në mendje dhe mendo se në atë cast ekziston vetëm një moment mondan, i paprekshëm nga rutina, është momenti yt. Duke parë veten nga ky cep i jetës, ngjyrat marrin edhe më shumë dritë, padashje edhe elementi më i parëndësishëm, merr formë! A bën ta ngrijmë këtë pamje bashkë me ndjesinë e dlirë? Sa e bukur vjen jeta kur zgjedh të shohësh prej nga këtu, shtrirë në bar të njomë, me sytë qiellit, me duart që vizatojnë ëndrra në re, me dëshirat e lëna në ajër si balona fëmijësh që era i përkëdhel me qejf. Ndiz muzikën dhe sill në mendje cdo kujtim që të vjen prej saj… Vallëzo me veten, sic bën me tjetrin, me gjithë pasionin që rrekemi të japim pa kursim për gjithcka...

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...