Skip to main content

Jo zemër, jo!

Më thuaj pak sa netë ke kauar darkave jashtë me miqtë duke pritur me sytë nga telefoni të cilin e ke vendosur përbri gotës së verës, për të të ardhur një mesazh. "Për hir të zotit, kthe një përgjigje." Ndërkohë që rreth teje diskutohet, gjithcka që ti do të bësh është të nxjerrësh një justifikim dhe të largohesh duke kërkuar ndjesë sepse nuk je fare aty fizikisht dhe mëndërisht. E ngecur në një gati-marrëdhënie me një partner që teorikisht është i mrekullueshem por që ka akoma shumë për të provuar. Ti je në një dashuri e cila është e jotja, në pritje që "Ai" të bëjë dicka e cila të tregojë se ai kujdeset për këtë... Por nuk e bën! Mjaftueshëm për të të bërë ty të mbash mbi supe përgjegjësinë por jo e plotë për të krijuar besim!
Kur ti je gati t'i japësh duart, të heqësh dorë, e lodhur nga pritja, shfaqen në derën tënde me shishen e verës në dorë ose kërkojnë të të prezantojnë me një pjestar nga familja e tyre... Nuk paska vdekur e gjithë shpresa dhe ti mendon se kjo është një "shenjë nga zoti" që të tregon se dashuria qënka e pashmangshme. Nuk është tamam një shenjë në fakt, është një lexueshmëri e qartë që ka tjetri përballë nesh, e di mirë ai skenën që ke ndërtuar në kokën tënde ti... Dhe e di mjaftueshëm mirë "kulturën e pritjes së provës". E në rast se ti e kalon këtë dhe pas disa kohësh rezulton se je "rast I mirë", ai rishfaqet duke bërë të gjithë hapat e munguar të pritjes tënde. Kjo padiskutim është një strategji e shoqërisë së sotme, që në syrin tim është më shumë si plagë!
Ka mënyra më të mira, mendoj! (Sipas meje)
Në vënd që të bëhemi kërkues ndaj asaj që meritojmë ose realisht duam, sforcojmë cdo qelizë të mundshme me pikëpyetje të mëdha mbi kokë duke thënë:
Ndoshta nuk po bëj mjaftueshëm, sikur të dobësohem ca do dukem më mirë e do t'i tërheq vëmëndjen, nuk i dukem aq inteligjente sa t'ja tundoj mëndjen apo nuk jam aq sexy sa t'a bëj të ndalojë së fjeturi me të tjerat...( e ku dreqin di unë sa e sa të tilla pyetje i bluajmë me mëndje gjithë kohës.)
Më beso! Ti je mjaftueshëm! Dhe ka dicka shumë të fortë në "politikat e marrëdhënies", KOMUNIKIMI!
Thuaj partnerit tënd nëse ai bën dicka që ty nuk të pëlqen, nëse ti nuk ja citon, nuk ka sesi të përmirësohet. Nuk është kërcënim, është kortezi e përbashkët për mirë funsksionim të marrëdhënies. "Ngrihu në këmbë" për gjithcka ti ke nevojë. Merr përsipër përgjegjësinë se si i bën të tjerët të ndihen nëpërmjet veprimeve të tua! Bisedat e vogla bëjnë një zë të madh!
Imagjino sikur të gjithë të vendosnim një standart dhe t'i linim jashtë dere të gjithë ata që tregojnë mungesë respekti...
Unë nuk dal me njerëz që nuk më kthejnë mesazh mbrapsht! Kurrë! Shihemi vërdallë, gjithsesi...



Desantila

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...
Post a Comment
Read more

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...
Post a Comment
Read more

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...
Post a Comment
Read more