Skip to main content

Të parës...

Me këmbënguljen e kolegeve të zyrës, të cilat më shohin e dëgjojnë përditë, duke më motivuar se “nuk më mjaftojnë katër muret e zyrës” për t’u shprehur mjaftueshëm, jam përballë ekranit më e tendosur se kurrë. Është më e vështirë të shkruash për t’u lexuar sesa të shkruash pa patur një qëllim, megjithatë jam e lumtur që pasionet e mia do ti ndaj këtu.

Si një ndjekëse e rregullt e blogjeve që në përmbajtje janë kryesisht, art, muzikë, kulturë, gastronomi, shëndet, etj, dhe si nje fanatike e të shkruarit bukur, gjej “arrati” të tilla të vogla prej rutinës së përditshme, të cilës nuk kam dashur ti bie kurrë në duar.

Emocionet e zhveshura nga cdo lloj forme që i pengojnë të zhvillohen, janë dobësia ime. Të shkruash bukur nuk të duhen fjalë të mëdha, më shumë sesa një strukturë e pastër mendimi dhe aftësie për ta përcjellë ashtu sic duhet një ngjarje, ndjesi, aromë, muzikë.

Me falenderimin e “të parës faqe”, që i adresohet motivueseve të mia brënda “4 mureve të zyrës”, veshi përtej saj, do të jetë ky blog.


Desantila

Comments

  1. UnknownSeptember 9, 2015 at 2:33 PM

    Dita do me behet me e bukur kur te lexoj blogun tend sene cdo gje qe shkruan gjej pjese te vetes.

    ReplyDelete
    Replies
    1. DesantilaSeptember 9, 2015 at 2:36 PM

      Dita behet e bukur se ka njerez pozitive si ti 💕

      Delete
  2. UnknownSeptember 10, 2015 at 2:27 AM

    suksese hun....:)

    ReplyDelete
  3. UnknownNovember 3, 2015 at 12:32 PM

    Lexova cdo shkrim tendin deri sa arrita ketu. Fantastike!

    ReplyDelete
  4. UnknownNovember 5, 2015 at 2:06 PM

    Nuk të njoh 😊. Blogu rastësisht më doli para, por u kënaqa dhe nuk u lodha aspak sa i lexova thuajse të gjitha. Nuk u lodha sepse gjeta veten, sepse organizimi që u ke bëre fjalëve është joshës dhe sepse aftësitë e femrave ( atyre të vërteta) më pëlqen ti vë në piedestal. Go on!

    ReplyDelete
  5. UnknownNovember 5, 2015 at 2:07 PM

    Nuk të njoh 😊. Blogu rastësisht më doli para, por u kënaqa dhe nuk u lodha aspak sa i lexova thuajse të gjitha. Nuk u lodha sepse gjeta veten, sepse organizimi që u ke bëre fjalëve është joshës dhe sepse aftësitë e femrave ( atyre të vërteta) më pëlqen ti vë në piedestal. Go on!

    ReplyDelete
    Replies
    1. DesantilaNovember 5, 2015 at 11:06 PM

      Kam një lloj përkëdhelje sedre kur lexoj të shprehet kaq bukur dikush që nuk më njeh (ose më njeh vetëm nëpërmjet atyre cka shkruaj). Të falenderoj shumë. Përqafoj!

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Më thuaj dicka…

Më thuaj dicka që nuk di për ty, nga ato rrëfimet e vogla që të shpëtojnë në një bisedë të ngushtë. Nga ato mbrëmje ku në cepin e tavolinës rri heshtur cepi i mbetur i hënës dhe ti dergjesh në fjalë që kurrë më parë nuk i ke thënë. Me fytyrën që merr dritë e sytë që ndryshe shfaqen kur flasin për ndjesitë që vec ty të përkasin. Më thuaj si është të të duan e jo vetëm kaq, ma trego! Më trego si merr ngjyra fytyra ime kur të shoh, ma thuaj me fjalë si është kur të përqafoj e të lë shpirtin aty, cfarë ndizet tek ti e sa emocione ndjen. Më thuaj dicka që ende nuk ta njoh, fytyrën tënde pas një largimi, dëshirat që të lindin aty për aty në një moment të brishtë, si marrin formë tek ti gjithë format e shpërndara për ti dhënë jetë zemrës? Unë e di që të duash është njësoj si të flasësh për veten, ngushtësisht personale, se si të ta them, kur përqafoj veten, si të shpjegoj ndjesinë e lëkurës time? Duke të të dashur ty, mësova se qënkam egoiste. Duke mbrojtur ëndrrat e tua, lulëzova në pë...
Post a Comment
Read more

…dikur ëndërroja!

Dhe ishin flluska të vogla që përhapeshin në ajër e gjenin rrugën të shpërthenin në diell. Unë vazhdoja të mbetesha njësoj, me dëshira për ty që i shkruaja me ngjyra në shpirt. Kur të mora në krahë momentin e parë, nuk e di a kishim qënë gjithmonë pjesë e njëra tjetrës apo kishim jetuar një jetë të ndarë e tani u ritakuam. Kam qarë për ty, sa shumë e ndjeva frymën tënde! Rrugë e gjatë udhëtimi ynë, që nga dëshira e deri në ëndrrat që merrnin jetë me ty, cdo ditë. As nuk e dija se sa besnike do ishim ndaj njëra tjetrës në betimin e heshtur për tu parë sy më sy e për të rënë në dashuri me shikim të parë. Ti e jetësuar për ti dhënë zë gjithë mendimeve që sa herë vinin si mysafirë gjenin një tryezë plot më ngjarje që trilloheshin bukur nga dëshira për të të patur. Ti erdhe në jetë dhe bashkë me ty morën jetë të gjithë frikërat e mia! U gjenda e papërgatitur, për lotët e tu, për kërkesat e tua, për netët e tua pa gjumë, për veten! Unë nuk isha gati të isha ajo që ti mendoje dhe këtë e...
Post a Comment
Read more

Fuqia e Fjalës!

Fjalët janë të fuqishme. Pak gjëra duhen për  të ndriçuar ose për të dëmtuar dhe fjala padiskutim është si një gjuajtje në shenjë për shumë situata dhe individë. Përpiquni të mos bëni gabime me fjalën, janë si një armë vdekjeprurëse. Luftërat kanë filluar me fjalë, prej fjalës e më pas prap prej tyre kanë përfunduar. Kam njohur  njerëz të cilët janë të gatshëm të ndajnë ndjenjat e tyre më të brendshme, nevojat, frikën, shpresat dhe ëndrrat ... nëpërmjet fjalëve. Pa aftësinë për të vënë fjalët së bashku për të formuar mendimet tona, ne jemi të humbur. Mungesa e fjalëve mund të jenë shkatërruese. Shumë marrëdhënie janë humbur nga pamundësia e një partneri/e që kanë mungesë vullneti për të folur gjërat midis njëri-tjetrit, por zgjedhin rrugën e shkurtër, heshtjen. Më duket shumë interesant fakti se  kur i bërtasim fjalët tona, ato kanë tendencën të humbasin fuqinë e tyre; pak ironike kur e konsideron se duke pëshpëritur ato nuk do të jenë aq në vëmëndje të...
Post a Comment
Read more